Count your blessings

Count your blessings

We hadden een week vol hoogte- en dieptepunten. Casper en ik gingen samen een dagje naar Pinkpop, om naar mijn favoriete band Jimmy Eat World te kijken. Het was fijn om weer eens op een festival te zijn. De zon scheen, we hadden het fijn. Een jongen maakte een leuke Polaroid van ons, die je op de onderste foto ziet. (of hier, op Instagram, van dichterbij)

Tomado-rekje

Gisteren gingen we naar IKEA, omdat ik naar een kastje wilde kijken. Hopelijk gaan we in de grote vakantie het huis veranderen; wat schilderen, wat nieuwe dingen erin en oude eruit. We aten daar. Bij de eerste hap die Mus nam, schoot er een stukje voedsel in zijn keel. Hij kon niet meer ademen, het was doodeng. Wat we ook probeerden, het stukje wilde er niet uit. Gelukkig kwam er snel een vrouw aan, die heel rustig zei: ‘laat mij maar even, ik ben verpleegkundige’. Ze sloeg Mus heel hard op zijn rug, wel een paar keer. Uiteindelijk schoot het stukje los. Pfff, wat een schrik, en wat een heldin van een vrouw. Ik heb geen idee wat we hadden moeten doen als zij er niet was geweest. Zij was onze grootste blessing deze week. Wat maakte jullie blij afgelopen week?

Mus zwart-wit

What made us happy last week: the day Casper and I spend at a Dutch festival called Pinkpop, where we listened to my favorite band Jimmy Eat World. We had such a fun day, with lots of sunshine and happiness. A guy took a Polaroid of us on the festival, you can see a better version of it here on Instagram. Yesterday we got the shock of our lives when Mus almost choked in his food at IKEA. Luckily there was a woman, a nurse, who came immediately to help us out. She hit Mus several times on his back, and after what seemed a really long time, he was finally able to breathe again. That woman was our true blessing this week. What made you happy last week?

Impossible film

More ‘Count your blessings’? Check the ‘Count your blessings’-page. Happy new week!

, , ,

32 Responses to Count your blessings

  1. Miny 16 juni 2013 at 20:55 #

    Jeetje Anki, wat zal je geschrokken zijn! En wat super dat er dan iemand zo snel en goed durft/kan ingrijpen. Hopelijk is Mus ook weer een beetje bekomen van de schrik.

  2. Jacqueline 16 juni 2013 at 20:59 #

    O nee, wat een schrik zeg. Gelukkig was er een reddende engel ♥

  3. Cristian 16 juni 2013 at 21:04 #

    Schrikken zeg! Gelukkig bleef het daarbij…
    En wat romantisch, die foto, en Pinkpop! 🙂
    x

  4. jessie 16 juni 2013 at 21:08 #

    Shit zeg, zo eng! Gelukkig dat er net zo iemand in de buurt was. Geniet van je schatten!!

  5. Daan Rot 16 juni 2013 at 21:11 #

    OMG! wat ontzettend eng…Hallelujah!

    en wat een prachtpolaroid van jullie

  6. tinajo 16 juni 2013 at 21:16 #

    Oh goodness – how scary! 🙁 So lucky that she was there, my youngest choked on a candy once but managed to swallow it down – we avoid round candies since then…

  7. Jane 16 juni 2013 at 21:16 #

    Gut dat is schrikken. Wat een opluchting dat het goed is afgelopen. Count your blessings.

  8. Mireille 16 juni 2013 at 21:18 #

    Ai akelig zo’n bijna stik incident zeg. Gelukkig een goede afloop.
    De polaroid is super, geeft echt helemaal het festival gevoel weer.
    Wij zitten hier net voor de buis het pinkpop gebeuren te volgen. Ik zou ook zo graag nog eens willen. Zag net de grijze rock god voorbij komen, mijn dag kan niet meer stuk! 🙂

  9. Mireille 16 juni 2013 at 22:16 #

    Oh ja…ik tel de zegeningen weer mee hoor! 🙂

  10. Stephanie 16 juni 2013 at 22:39 #

    Oh man wat een schrik!! En hoe fijn en gelukkig dat er iemand in de buurt is die dan meteen te hulp schiet!
    Geweldige polaroid trouwens!

  11. Danique | 88Forever 16 juni 2013 at 22:44 #

    oh wat eng zeg!! wat fijn dat er zo snel iemand reageerde, gelukkig is alles goedgekomen. leuk samen naar Pinkpop 🙂

  12. keep the heid 17 juni 2013 at 00:01 #

    Hi!
    I was happy to find this blog this week (via Instagram).

    I am Scottish, but have lived in London (for too many years) – BUT my mother is from Rotterdam, and this last month I have been missing my trips to Holland – so looking at your blog has cheered me up and made me feel very creative!

    beste wensen
    Andrea x

    p.s. we ♥♥♥♥♥ Hema!

  13. Keep the heid 17 juni 2013 at 00:03 #

    Hi!
    I was happy to find this blog this week (via Instagram).

    I am Scottish, but have lived in London (for too many years) – BUT my mother is from Rotterdam, and this last month I have been missing my trips to Holland – so looking at your blog has cheered me up and made me feel very creative!

    beste wensen
    Andrea x

    p.s. we (heart) Hema!

  14. marie-lu 17 juni 2013 at 07:28 #

    aw ! wat moet dat schrikken zijn geweest ! arme mus ! maar gelukkig is alles weer oke ! 🙂
    leuke polaroid van pinkpop ! wow ! mooi effect !
    een vraagje; ik heb een -never grow up- poster van je gekregen x maar ik vind nergens een goed kader ervoor , en nauw zie ik dat jij een kader hebt ! waar zou je die gehaald hebben? x
    liefst x
    Marie-Lu

  15. Nienke 17 juni 2013 at 09:05 #

    Oh man… wat schrikken! Die zal je nog lang in de benen voelen…

    En wat goed; samen een dag festival meepikken – met zo’n gave polaroid als herinnering.

  16. allihoppa 17 juni 2013 at 09:34 #

    Jeetje wat naar! En wat een heldin die vrouw!
    Op naar een nieuwe week, vol nieuwe blessings.

  17. Kristel 17 juni 2013 at 09:41 #

    Jeetje wat schrikken. En wat fijn dat zij er was! Geniet lekker van je mooie mus
    Kristel

  18. Marcha 17 juni 2013 at 09:42 #

    Ooooh wat een angstig moment! Ik hoop dat hij er zelf geen trauma aan over houdt?! Wat een reddende engel zo’n vrouw! Mijn moeder heeft eens zo’n zelfde ervaring gehad…met mij en een toverbal…
    Maareuh, fijn dat het goed is afgelopen! Leuk de polaroid!

  19. Afke 17 juni 2013 at 10:00 #

    Wat een schrik zeg, ik heb het ook 2 keer meegemaakt met mijn dochtertje en met zoiets raak je gelijk in paniek. (het kwam toen gelukkig ook goed, met op de rug slaan). Ik ben benieuwd naar je huis makeover, succes ermee!

  20. Tabitha 17 juni 2013 at 10:01 #

    Aaaach inderdaad doooooodeng zoiets. Mn zusje had het een keer en sindsdien schrik ik heel hard telkens iemand zich verslikt. Gelukkig was er een verpleegster in de buurt! Ben nu al benieuwd naar de veranderingen in je huis!

  21. Liesbeth 17 juni 2013 at 10:01 #

    Inderdaad eng! Wel zeer fijn om te weten dat mensen anderen nog altijd helpen.
    Mijn zoontje eet sinds kort boterhammen en voor de zekerheid heb ik toch maar eens de EHBO-richtlijnen gelezen. (‘t is maar een tip hé: voor baby’s 1 jaar: http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=6092)

  22. Creationwest 17 juni 2013 at 10:47 #

    Jeetje wat griezelig. Oplettende mensen verdienen een pluim! Ook in ‘Count my Blessings’ met jouw button en zou het leuk vinden aan de lijst toegevoegd worden omdat ik het een leuk bloginitiatief vind! Groetjes!

  23. tessa 17 juni 2013 at 10:56 #

    heb kippenvel op mijn lijf ervan. wat een groot geluk dat er een verpleegstervrouw in de buurt was.
    een prachtige foto van mus!
    leuk jullie met z’n twee op pinkpop!

  24. Eefje 17 juni 2013 at 11:34 #

    Wat een schrik! Maar wat fijn dat deze mevrouw zo adequaat kon handelen. Had Mus nog zin in zijn eten of was de trek in eten voorbij?
    En gaaf dat jullie het huis gaan veranderen. Ben benieuwd!

  25. Lonneke 17 juni 2013 at 16:11 #

    Dat zal schrikken geweest zijn! Kan me je paniek goed voorstellen! Gelukkig liep het goed af, en heb je toch een fijn weekend gehad!

  26. Sandrien 17 juni 2013 at 21:59 #

    Jullie zullen wel erg geschrokken zijn… Hoera voor die mevrouw! En ik ben ook erg benieuwd wat jullie gaan veranderen in huis 🙂

  27. Polly 17 juni 2013 at 23:37 #

    So glad Mus is ok! Choking is so scary I remember years ago my partner chocking on spaghetti I thought I was going to loose him – luckily not.

  28. Nike 18 juni 2013 at 09:39 #

    Naast de geliefden in mijn leven maakt jouw blog me blij Anki! Dank

  29. Caroline 18 juni 2013 at 15:20 #

    Mus lief een stukje in zijn keel en ik meteen mijn hart in mijn keel. Dat is toch de angst van iedere ouder. Gelukkig dat die vrouw er was. En dat je het hier gedeeld hebt. Wie weet wie je daar in de toekomst weer mee helpt.

  30. sue 18 juni 2013 at 15:35 #

    pfff – moet er niet aan denken! echt schrikken thank god voor die heldhaftige vrouw

  31. bieneke 18 juni 2013 at 23:06 #

    Och jeetje dat is schrikken ja, Wij hebben het ook een x mat fay gehad toen ze zo klein was!
    Doodeng!
    Gelukkig was er een reddende engel!! X

  32. Anne 19 juni 2013 at 21:11 #

    Ik krijg er kippenvel van. Ik doe de opleiding tot verpleegkundige en zijn de afgelopen week bezig geweest met wat te doen in precies zo’n situatie. Ik hoop zoiets nooit mee te maken. Maar gelukkig voor jullie was die mevrouw daar!

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.