Afgelopen zondag vond ik dat het tijd was voor een uitje. Onze keuken en eetkamer zijn gezellig, maar we zitten al meer dan een week op elkaars lip (natuurlijk viel het een beetje tegen met de vloer, dat is eigenlijk bij elke grote klus zo. We beginnen heel optimistisch en denken dat we een week nodig hebben en dat worden er dan minstens twee). We besloten naar het Land van Ooit te rijden. Ik was er afgelopen zomer met mijn bever-vrienden, maar Casper en de kinderen waren er nog niet geweest.
We’re still busy painting the floor. It takes longer than expected, mostly because we were too optimistic at the start. Living in just the kitchen and dining room is cosy but challenging, so last Sunday we decided to go out and visit the Land van Ooit. I posted about this old theme park before, but Casper and the kids had never been there. The pink castle looked ever sadder in winter than it did in summer, but it made us happy nevertheless.
Mocht je de blogpost van afgelopen zomer gemist hebben: het Land van Ooit is een oud attractiepark dat in 2007 vanwege faillissement gesloten werd. De overblijfselen, zoals een echt roze kasteel, staan er nog. Het is er verdrietig en prachtig tegelijk, helemaal als het weer, zoals afgelopen zondag, ook een beetje triest is. Het Land van Ooit is een vrij toegankelijk wandelgebied, mocht je er ook eens heel willen dan kun je hier meer lezen. Fijne woensdag!
Daar heb ik erg fijne herinneringen aan, aan dat park. De begroeting bij de ingang alleen al.
Oh! Ik ben er nog nooit geweest (ook niet toen het open was), en daar baal ik nog altijd van! Het lijkt me geweldig!
Ook ik herinner me vooral nog de sierlijke begroeting 🙂
Vergane glorie mooi in beeld gebracht!
Goh ja, het land van ooit. Daar ben ik vroeger ook nog geweest. Hallo ik ben Clowntje, Sap de aardwortel, Rak de reiger (eng!!) en noem maar op. Ik had laatst een artikel gelezen met foto’s van hoe het land van ooit er nu uitziet. Precies wat jij zegt: prachtig en tegelijkertijd een beetje verdrietig. Ik vind de foto met de trap echt prachtig.
Ik ben er ooit 1 keer geweest. Ik vind het nog steeds jammer dat het park niet meer bestaat als attractiepark, dus misschien moet ik nog eens terug om er te gaan wandelen, om dat verdriet wat te verzachten.
Ik ben er vroeger nooit geweest maar het lijkt me best bijzonder om eens te bezoeken nu het er zo triestig bij staat.
Heel mooi! Er staat hier in Middelburg een reus uit het Land. Ik ben vóór meer roze kastelen. (Geniet van je off-line weekjes, hopelijk ben je weer een beetje opgeknapt!)
De naam is nu (nog) meer dan toen het open was, zeer van toepassing… Weemoed.
Love it. It looks sad but really pretty.
Dikke vette mega liefde
Hi Anki, Bij al je foto’s droom ik even weg. Je fotografeerd het zo, dat het net een sprookjes wereld lijkt.
Ik heb je boek gekocht (uhm..nouja, die krijg ik voor mijn verjaardag (16 mei..bijna) dus dat ben ik alweer vergeten natuurlijk). Hihi.. Ik hoop het ook te kunnen leren. Vind het echt prachtig en volg met veel plezier je blog en social media kanalen. Dat wulde ik even kwijt :-).
Wat superlief Elisa, dankjewel! 🙂
Mooie foto’s van het Land van Ooit. Ik woon om de hoek maar ik heb er nooit zo naar gekeken. Even een momentje om bij stil te staan.