Bijzonder eigenlijk dat je kinderen altijd je baby’s blijven, hoe groot ze ook worden. Casper en ik hebben het nog steeds over onze baby’s als we het over Wolf en Mus hebben. “Haal jij de baby’s op?”, vragen we aan elkaar als de kinderen ergens moeten worden opgehaald. Klinkt best een beetje gek als het gaat over kinderen die dit jaar 10 (!) en 5 jaar oud worden, maar ik denk dat het niet meer over gaat. In onze hoofden blijven het onze baby’s. Schattige, kleine baby’s.
Casper and I still refer to our children as ‘baby’s’, although the baby stage is years behind us. I guess Wolf and Mus will always be our baby’s, no matter how old they get. Our baby’s developed a strong opinion through the years (or maybe they were born with it and can finally speak up, I guess that’s what happened) and they don’t want me to take their picture as often as before and I respect that. But I was lucky last Sunday: the setting sun was shining through the blossoming trees and both Wolf and Mus collaborated with pleasure. Baby’s & blossom, I love the combination.
De laatste tijd laat ik onze baby’s niet meer zo vaak zien hier, op mijn blog. Ze willen niet zo graag meer op de foto. En ik wil geen moeder zijn die ze dwingt. Liever vier keer per jaar gezellig fotograferen, dan mokkende gezichten. Daarbij vind ik dat ze het volste recht hebben om niet op de foto te willen. Ik wil zelf immers ook nooit. En qua mening zijn het echt geen baby’s meer.
Maar afgelopen zondag wilden ze maar wat graag mee, toen het eigenlijk bedtijd was en ik zag dat de ondergaande zon prachtig door de bloesembomen scheen. Nog gauw even naar buiten! De eerste warme zonnestralen van 2016 en kinderen die al even geen baby’s meer zijn, ik vind het een fijne combinatie.
Ik maakte deze foto’s met m’n Nikon D800e en een 50mm f/1.4 lens. Een tijdje terug voegde ik twee nieuwe workshops basisfotografie toe aan de shop, op een centrale locatie in Utrecht, bij restaurant LE:EN. Er zijn nog een paar plekjes, als je zin hebt om mee te doen kijk dan hier.
Oh wat is dit prachtig! En wat lijkt Mus ineens op Casper zo zeg! Fijn dat ze toch zo nu en dan nog eventjes willen, ik weet zeker dat ze later zó genieten van de foto’s! xxx fijne dag!
Jaaaa Mus is precies Casper en Wolf een mini Anki!
Wat een leuke trui heeft Mus aan (met musjes erop ;-)?). Van welk merk is dat if I may ask?
leuke fotos !
ik vind het super handig om te trainen dat soms je camera instellingen geef. Heb jij een statief gebruikt met de f/1.4 lens?
@hanke en @Barbara Dank! 🙂
@Nicole het is een shirt van Bobo Choses, uit de collectie van vorig jaar. Helaas slopen onze kinderen hun kleren nogal eens, bij deze heeft Mus de hals veel te wijd gemaakt door eraan te trekken. 🙁
@Patricia dank je! De f/1.4 lens is lekker lichtsterk, dus ik kon met een korte sluitertijd fotograferen en had geen statief nodig.
Mooi!
De onderste van mus(je) is zo mooi! Jouw kindjes komen (mijne inziens) altijd t best tot z’n recht als ze zo lief naar beneden kijken!
Mooie foto’s !
Mooie foto’s van jullie grote kleine jongens!
Wat een heerlijke foto’s en wat zijn Wolf en Mus veranderd! Mooi om te zien.
wat een mooie baby’s heb jij 😉 en prachtige foto’s heb je ervan gemaakt!! ik herken dat baby-gevoel trouwens wel hoor, al heb ik dat vooral met de jongste van m’n twee meisjes… die ook nog een klein beetje een echte baby is met haar 2,5 😉 (hoe lang zal ik dat nog blijven zeggen??)
Mooie foto’s, heerlijk met die prachtige natuur!
Prachtig, zeker met die mooie achtergrond en dat heerlijke licht! Ik geniet keer op keer van je portretten!
Gelukkig willen ze toch nog af en toe voor de lens: ze zullen je later dankbaar zijn. 🙂
Beste Anki,
als moeder kijk ik altijd extra uit naar je posts over de kiddo’s (dat is hoe ik ze noem). Ik heb ook 2 jongens, één van 3 en één van 1. Helaas slaapt die oudste nog steeds erg slecht. Ik kan me herinneren dat jij eerder schreef dat jouw kinderen ook niet de beste slapers zijn/waren. Daarom wilde ik vragen hoe Mus nu slaapt nu hij lang en breed naar school gaat. Ze zeggen namelijk dat het ook bij allerslechte slapers rond 4 jaar beter gaat. Is dat ook jouw ervaring?
Ik weet het, niet al te spannende topic, maar oh man, wat kun je slapen missen 😉
@Luna onze kinderen waren ook echt superslechte slapers, allebei, maar Wolf spande de kroon: die sliep pas voor het eerst door toen hij 3,5 werd. Met hem hebben we ook allerlei onderzoeken gehad om medische oorzaken uit te sluiten. Ik weet nog dat we toen hij 11 maanden was bij een kinderarts kwamen die zei dat 1 op de 100 kinderen gewoon slechte slapers zijn, dat het te maken zou hebben met de ontwikkeling van de hersenen en dat het doorgaans over is als ze naar school gaan. Ik weet nog dat ik toen dacht o jee, nog drie jaar. Die man had gelijk: allebei onze kinderen slapen probleemloos sinds ongeveer hun vierde jaar. Nog even volhouden dus, ik weet hoe zwaar het is. Knuffel!