Afgelopen anderhalve week ging ik elke avond met buikpijn naar bed. Buikpijn, omdat ik geen blogpost had kunnen maken. Buikpijn, omdat ik steeds het idee had dat ik niet ‘klaar’ was met mijn dag, niet genoeg had gewerkt, terwijl ik geen enkele echt vrije avond had.
Last week I felt really bad for not being here, on my blog, enough. I was too busy with our workshops, appointments, creating content for others and running our family in between of it all. I decided to start sharing simple stories about our everyday life here again, just like I did when I just started blogging almost six years ago now. So here are two photos of Pjoes to get started. Happy Sunday!
De afgelopen jaren is bloggen erg veranderd. Vijf jaar geleden kon ik het me permitteren om door de dag heen drie foto’s te maken en die ‘s avonds te posten, met een klein verhaaltje erbij over mijn dag. Dat was genoeg. Social media heeft ervoor gezorgd dat je blogposts, als ‘professionele’ blogger, een soort mini-producties moeten zijn. Met goede fotografie, interessante onderwerpen en mooie, gestylde producten en huiskamers. Dat kost tijd, heel veel tijd. Uren per blogpost. De afgelopen anderhalve week had ik die uren niet.
Ik wil hier wel weer vaker zijn. Met kleine, korte blogposts, gecombineerd met foto’s die me raken. Terug naar de basis, met af en toe een langere post tussendoor. Want foto’s maak ik gelukkig nog steeds genoeg. Vandaag start ik met deze foto’s van Pjoes. Geniet van de zondag allemaal!
<3
Maar Anki, je hoeft helemaal niet mee te gaan met die vorm van bloggen. Zelf sla ik die té gelikte blogs juist steeds vaker over.
Ik kijk uit naar simpele, korte blogs en fijne plaatjes over het echte leven. Blogs waarin ik mezelf als normaal mens herken en waar ik inspiratie uit haal.
Je bent uniek en creatief genoeg om jezelf te onderscheiden zonder die mini producties.
Niemand wil dat jij buikpijn hebt <3
Liefs Mickey
Ik krijg buikpijn als ik al die gelikte blogs tegenkom! Het echte leven is toch niet gelikt!?
Ik ben ook een mini blogger en trek me van de trends niet aan,volg mijn gevoel om te bloggen 😉 Jij doet dat goed!!En soms heb je gewoon te weinig uren in één dag 😉
Wat is jouw verhaal herkenbaar!
De combinatie van een bedrijf in de trouwbranche (nu hoogseizoen) en de “perfecte” blog willen schrijven is niet ideaal. En dus heb ik al een paar weken! niets geschreven.
Bedankt voor je eerlijkheid en prachtige foto’s. Kom maar op met die korte blogs ????.
Loslaten meis, het is jouw blog en jij bepaalt wanneer en hoeveel je kwijt wilt. Ik word ook heel blij van een losse foto en zeker eentje met Pjoes! :)) Liefs!
Ik sluit me helemaal aan bij Mickey!
Och jeetje, wat heftig dat je er zo’n buikpijn van hebt. Ik denk dat je juist vrije avonden nodig hebt om juist die ene leuke blog weer te schrijven. Het gaat toch ook niet om de hoeveelheid blogs die je per week schrijft. Maar ik begrijp wel dat je onder die druk staat. Ik kijk in ieder geval uit naar je korte blogs. En die zijn net zo inspirerend. Ik vind juist je berichten puur met je gevoel, het mooist om te lezen. Zelf ben ik niet zo onder de indruk van al die merkgerichte berichten op vele blogs maar ook op IG. Ik vind helaas dat mijn tijdlijn wegslipt door Give-aways en dezelfde kleertjes en interieurgadgets. Vaak gaat het niet meer om het moment of gevoel maar om het gezien worden. Soms voelt het alsof ik weer 13 ben ik 1 van de tieners was die geen merkkleding droeg. Je moet zeker doen wat goed voelt … en wauw wat heeft Pjoes mooie oogjes!! Spatten van het beeldscherm af!!
Doe maar gewoon lekker je eigen ding, dat vind ik veel leuker om te lezen dan die blogs waar duidelijk het ‘eigen gevoel’ verloren gegaan is! Wat een prachtige foto van Pjoes zeg, die onderste.
Juist alleen maar leuk, zulke artikelen! Ik verheug me op de artikelen zoals vroeger! 😉
En gelijk heb je! Laat je niet gek maken, wat een heerlijke plaatjes!
Gelukkig dat je zelf de keuze kunt maken hoe je wilt bloggen.
En korte stukjes met jouw geweldige foto’s, hoe mooi wil je het hebben.
Op blogs vind ik die ‘mini producties’ wel leuk, maar op Instagram storen die perfect gestylede foto’s me wel een beetje. Waarschijnlijk omdat ik Instagram met spontaniteit associeer.
Ik merk wel dat ik het hele gebeuren van foto’s maken en de bijhorende styling ervan, even leuk ben gaan vinden als het naaien of de diy’s zelf. Maar er kruipt inderdaad wel veel tijd in. Daarom heb ik mezelf voorgenomen dat het geen verplichting mag worden en dit resulteert soms in 3 blogposts per week en soms in 3 blogposts per maand. En daar is helemaal niets mis mee en al zeker geen buikpijn waard!
Oh, en heel veel hartjes voor Pjoes!
Hoi Anki, ik volg je op instagram en lees je blog. En wie ben ik tussen die vele andere lezers?! Zo maar iemand, maar toch wil ik je graag zeggen dat ik gewoon een ‘volger’ ben: iemand die netjes volgt. Volgers volgen jouw weg, de kant die je op gaat en hoe vaak je iets post. Ik hoop dat je het plezier vast kunt houden. Groetjes van Iris
Als je meer van dit soort blogs gaat schrijven blijf ik je zéker volgen. Juist goed dat je je eigen lijn (en vooral gevoel) volgt
Take it easy, het echte is juist mooi! 🙂 Loslaten wat niet zo belangrijk is en genieten van het dagelijkse moois om je heen. De rest creëer je gewoon op jouw manier xxx
Precies dit. Je doet het fantastisch, maar het gevoel dat je beschrijft, buikpijn omdat je gevoelsmatig nooit genoeg doet en toch al heel veel doet, ken ik. En dan heb ik het bloggen allang op een veel lager pitje gezet. Maar vandaag was weer eens een ouderwetse zondagavond (Count your blessings 😉 met het lezen van blogs, het bekijken van foto’s en het posten van mijn eigen verhaaltje. Heerlijk. Ik geniet erg van Pjoes en als je iets post. Neem vooral je tijd.
Helemaal gelijk heb je, en ik vind het heel leuk om ook wat kortere posts te lezen!! en met die prachtige kat van je, kan het helemaal niet mis zijn! 🙂 ik kan ook veel tijd steken in een blogpost, al kan ik natuurlijk in de verste verte niet aan jouw prachtige foto’s tippen, maar toch, ik snap wel echt wat je bedoelt! goed dat je het naast je neerlegt! gewoon fijn jezelf zijn en je eigen ding doen, dat maakt jouw blog net zo leuk!
Je eigenheid bepaalt ook de inhoud en de aantrekkelijkheid van je blog. Uniformiteit mag daarbij geen streefdoel zijn. Ik post zelf wanneer het mij uitkomt. Soms is dat meerdere keren per week, soms een week of 2 niet. Soms is het een lange post, soms wat korter. Beter 1 krachtige post dan een hoopje afkooksels. Keitoffe foto van pjoes!!!
Eindelijk eens iemand die dat hardop durft zeggen! 🙂 Zalig!
Lieve Anki Ik snap jouw buikpijn. De lat lijkt steeds hoger voor een mooi blog. Maar de blog die ik net las hierboven van Wolf en Pjoes vind ik zo puur en mooi! Die kleine allerdaagse dingen, die maken jou en dus Zilverblauw uniek. Ik ken niemand anders die dat zo kan. En Zilverblauw is nu je “echte” werk ( hoe gaaf is dat), dus ik snap dat je er zo nu en dan een professioneel blog tegenaan wilt gooien. Daar ben je ook een kei in en ze zijn ook erg mooi. Maar komt het er niet van, dan is dat zo en zal niemand jou daarop beoordelen. Want iedereen ziet de schoonheid juist ook in die kleine blogjes. Take care! <3
Tja, je hebt (helaas misschien) gelijk. MAAR, eigenlijk al jouw foto’s zijn mooi, ook als er geen verhaaltje bij zit. Af en toe een losse foto met en zinnetje is ook al genieten.
Je moet schrijven hoe jij wil schrijven, niet hoe men verwacht dat jij schrijft. Maar die oogjes, ahh.
Ps, eigenlijk zijn alle foto’s die ik zie wel heel erg mooi hier!
Gelijk heb je! Laat je niet beïnvloeden door wat rondom je gebeurt, want inderdaad velen onder ons hebben die tijd gewoonweg niet.
Wat een mooie foto van Pjoes in de doos!
Ik kan me goed voorstellen dat je er buikpijn van krijgt en het zet me ook aan het denken. Bedankt voor deze post Anki!
Ik sluit mij aan bij Mickey…ik merk dat ik te weinig tijd heb (of mezelf gun) om alle posts te lezen. Ik kan dan juist genieten van de korte blogs met enkele foto’s. Blijf lekker bij jezelf!