Al weken vraag ik me af hoe (en óf) ik aan dit blogbericht moet beginnen. In eerste instantie, toen dit een paar maanden geleden allemaal begon te spelen, nam ik mezelf voor er niks over te zeggen. We zijn immers professionals geworden en ik hecht veel waarde aan positiviteit. Een van de dingen die we de afgelopen jaren hebben geleerd, is dat niemand iets heeft aan een online rel. Daarom zei ik dus niks en ging ik gewoon door met wat we altijd deden. Fotograferen, content maken, workshops geven. Mijn collega en vriendin Lonneke zei: ‘Anki, tigers don’t lose sleep over the opinion of sheep‘. Ik besloot een tijger te zijn.
Dat werkte een tijdje. Maar op den duur begon de situatie te knagen. Ik merkte dat ik me geremd voelde, niet meer open en eerlijk wilde schrijven. Niet meer wilde bloggen. Mijn kerstcadeautjes niet online wilde zetten, al ben ik er heel blij mee. Ik voelde me niet meer veilig genoeg, in de gaten gehouden, op de hielen gezeten.
We zijn nu bijna 7 jaar online en hebben 7 jaar toegewerkt naar de stijl en het concept dat we nu neerzetten. Het idee dat je dit kennelijk binnen een jaar kunt kopiëren en jezelf daarmee op de markt kunt verkopen, zegt veel over hoe nieuw de online branch is. Want het gebeurt. Ik weet dat originaliteit multi-interpretabel is en inspiratie een breed begrip. Maar dat je iemands stijl, huis en inrichting en zelfs letterlijke teksten één op één kunt kopiëren en je daar vervolgens trots mee profileert; ik kan er met mijn hoofd niet bij. Een heleboel mensen en bedrijven trappen erin, ongelooflijk.
Het ergste: het voortdurend geconfronteerd worden met een soort spiegel van mezelf, zorgde er op den duur voor dat ik ons eigen concept niet meer zo leuk vond. Alle gekopieerde spullen in ons huis, in de afgelopen jaren zorgvuldig door mij bij elkaar gezocht, wilde ik niet meer fotograferen. Ze stonden immers ook op precies dezelfde manier in een ander huis, en diegene had er die week al 5 foto’s van gedeeld.
Ik praatte erover met mijn blogvriendinnen, vroeg raad bij verschillende mensen buiten de online wereld. Stuurde een mail naar de kopieerder in de hoop dat ze in zou zien dat het verstandig zou zijn om wat meer op zoek te gaan naar haar eigen stijl. Gaf raad en advies, een paar keer zelfs. Even leek het wat beter te gaan, maar al snel was alles als vanouds. En ik bleef maar aardig en vriendelijk, want dat is waar we voor staan. Ik bleef zo aardig en vriendelijk dat ik er van binnen helemaal zuur van werd. En blokkeerde, dus.
Ik geloof niet dat er direct een oplossing is en dat het probleem (ook) in mijn eigen hoofd zit. Het enige dat voor nu helpt, is doen alsof het er niet is. Maar dat gaat bijna niet, omdat wij natuurlijk niet de enige zijn die het zien. De afgelopen maanden hebben mensen me over deze kwestie mails gestuurd, berichten op Twitter en Instagram. Sommige kwamen zelfs uit het buitenland. Een iemand maakte het bespreekbaar tijdens een workshop. We kunnen dus moeilijk doen alsof het er niet is. Plus, negeren wordt steeds lastiger, omdat we inmiddels op sommige vlakken zelfs een soort collega’s zijn. Kun je het je voorstellen?
Natuurlijk, ik zou hier namen kunnen noemen. Ik zou mijn en haar foto’s naast elkaar kunnen plakken en jullie laten zien hoe erg het is. De teksten van haar publicatie naast die van ons kunnen leggen en dezelfde zinnen onderstrepen. Maar zo wil ik niet zijn. Ik schrijf dit nu hier omdat ik, als ik dat niet doe, het gevoel heb niet verder te kunnen online. Ik kan niet schrijven over leuke dingen terwijl ik me stiekem niet prettig voel. Dat is niet hoe ik wil werken en niet wie wij zijn. Deze dingen horen ook bij het hebben van een online merk en dus schrijf ik er nu hier over, al weet ik de oplossing op het moment niet.
Tijdens onze workshops vertel ik de deelnemers altijd dat de camera slechts een instrument is, de echte foto maak je met jezelf. Met je ogen, met de manier waarop je kijkt en hoe je de wereld ziet. Met je eigen creativiteit. Iedereen kijkt op zijn eigen manier en dat maakt je uniek. Verspil je tijd niet aan het willen zijn van iemand anders. Als jezelf ben je altijd het mooist.
creepy!!!
Dit is echt rot voor je!
En zeker omdat het je eigen liefde voor hetgeen je doet even doet sputteren.
Eerlijk gezegd vind ik ook dat je juridische stappen kunt ondernemen tegen het plagiaat. Ik begrijp dat je daar geen zin in hebt, want dat je positief in het leven wil staan en zoiets “negatieve” energie vraagt, maar dit kan echt niet door de beugel.
Ik vermoed ook wel dat het niet blijft duren. Opdrachtgevers moeten toch inzien dat er geen authentieke creativiteit is dan bij haar? Ik weet niet waarover het gaat en ik ga er ook niet naar op zoek gaan.
Ik blijf graag naar hier komen, en vond het jammer dat het wat stil bleef dit jaar, maar nu begrijp ik heel goed waarom.
Woelige waters, maar ook hier gaan jullie weer doorkomen!
@Yuki nee hoor, ze plaatst hier geen reactie. Ik heb er geen moeite mee als mensen ons huis zien als inspiratiebron, dat is juist leuk. Maar eenzelfde concept actief proberen te vermarkten (dat is wat hier gebeurt) en dus geld willen verdienen met de creativiteit van iemand anders, dat is waar ik tegenaan ben gelopen de afgelopen maanden.
Keep your head up, keep your heart strong!
Hoi lieve Anki,
Ik heb geen idee welke blog/persoon jullie zo respectloos kopieert. Daarvoor ben ik niet ingevoerd genoeg in de blog- en designwereld denk ik :). Ik weet wel dat ik jouw/jullie posts altijd met veel plezier lees en geniet van de mooie foto’s, zowel hier als op instagram. Achter de tekst en ‘plaatjes’ zitten jij en je mooie gezin. Voor mij hoor je die stemmen terug in alle content en daarom blijf ik terugkomen.
Veel liefs,
Roos
Voor mij ben en blijf jij de enige echte, ik kijk elke dag naar jouw Staal aan onze muur en dank je nog elke keer in gedachten voor de lieve mail die je me stuurde en die me overhaalde er naar toe te gaan! Dat ben jij voor mij, een hart onder de riem!
Dikke kus!
In the absence of light, you find the brightest parts of you.”
all the best Anki
Lijkt me heel heftig. En netjes dat je het nu zo vertelt, maar misschien moet je deze persoon juist wel aan de schandpaal nagelen en bij naam noemen. Op zijn minst zou ik aangifte doen van plagiaat. Zeker wat het kopiëren van teksten betreft moet dat toch aan te tonen zijn. Nu denkt diegene er onbestraft mee weg te komen en wordt het van kwaad tot erger als je pech hebt. Tenzij het iemand is die het bewust doet om jou te treffen, dan werkt dat laatste misschien juist averechts. Want dat dacht ik wel bij het lezen van alle reacties: er wordt over het algemeen van uitgegaan dat het iemand is die zelf niet iets kan bedenken. Is dat wel zo? Misschien ben ik nu erg negatief, maar wil diegene niet juist jou persoonlijk treffen?
Ik wens je heel veel sterkte in elk geval.
o, echt, wat?! Triest is dat … maar ik voel je! Weet nu al dat we boeiende gesprekken bij heerlijke avonden zullen kunnen voeren 😉 Hopelijk helpt dat een beetje … Veel Provençaals liefs, Guy & Dina
Ja, het is wel erg. Bij ons op de opleiding Industrieel Ontwerpen van de TUDelft was zelfs het motto van de ontwerpdocenten “Beter goed gejat, dan slecht zelf bedacht :(. Sterkte!
Wat naar! Mis je blog, sterkte!
??
Hoi Anki, wat een beschamend gedrag van die mevrouw! En erg naïef dat ze kennelijk denkt dat mensen het niet doorhebben en dat ze dit ongestraft kan doen. Het komt nog weleens uit, let maar op. Maar ondertussen zit jij met frustraties en dat kan ik me heel goed voorstellen. Zo knap dat je vriendelijk kunt blijven. Ken je Charlottes Law? http://www.charlotteslaw.nl De blog op deze site bevat veel artikelen over copyright, plagiaat, copycats, auteursrecht en nog veel meer. En je kan ook advies/hulp inschakelen. Misschien heb je er iets aan!
Jeetje, sterkte!!
Lieve Anki,
Wat naar dat dit je zo aangrijpt (snap ik ook heel goed). Je moet eigenlijk heel trots zijn op jezelf en hierboven staan. Je bent zo goed in wat je doet dat iemand jou wil zijn. Maar ik kan je 1 ding vertellen dat gaat niet lukken want jij bent jij en daar is er maar één van! Tot slot, neem juridische stappen.
Liefs Marieke
Ha Anki,
Ik volg je al vijf jaar, maar plaats vrijwel nooit reacties. Maar voor dit bericht maak ik een uitzondering: dit is echt heel rot voor je! Ik miste je posts en dacht al dat er iets mis was.
Ik denk dat jullie copy-cat door de mand zal vallen. Hopelijk gaat dat snel gebeuren. En hopelijk vind jij ondertussen een manier om je niet te laten storen door dit gedrag.
Sterkte!!!
Ik miste je blogberichten al. Je ‘imitatie’ was ik nog niet tegengekomen. Vervelend dat iemand denkt dat alles kopiëren geen probleem is, wat respectloos.
Ik wens je sterkte en ik hoop dat je je niet op je kop laat zitten door zo’n fantasieloos wezen.
hoi Anki,
ik ben al een hele tijd heel erg fan van je blog, je stijl, je eerlijkheid, je kleur, je sfeer, … van alles! lijkt me helemaal jou! Ik heb geen idee over welke andere blog het gaat, en dat doet er eigenlijk ook niet toe, maar ik kan hééééééél goed begrijpen dat dit echt heel lastig is voor je! je eigen identiteit wordt zo een beetje van iemand anders, en dat is echt rot. Ik had ooit tijdens m’n studies een ‘vriendin’ die mij helemaal kopieerde, van kledij tot vrienden tot feestjes, en ga zo maar door. Niet dat ik het wil vergelijken, maar ik werd er gek van en heb uiteindelijk met haar gebroken, wat ik heel erg vond. dat ligt voor jou nu wel wat moeilijker natuurlijk, en ik snap méér dan goed dat je daardoor geremd wordt! Zo jammer! Ik hoop dat het je deugd heeft gedaan dit neer te pennen, en ben eigenlijk blij dat je dat gedaan hebt! dat maakt dat jij jezelf bent.. Verder weet ik niet goed wat te zeggen of je aan te raden. Ik hoop gewoon dat er iets verandert, of dat je een manier vindt om ermee om te gaan zonder te verliezen wie jij bent en waar jij voor staat… een virtuele knuffel van een belgje uit Amerika 🙂
Je verteld het nog heel netjes, vind ik. Ik hoop voor je dat diegene zelf aan de slag gaat, met eigen ideeën, teksten, foto’s en interieur. Ik kan me heel goed voorstellen dat je geblokkeerd bent en liever niets deelt, zodat ze dan ook niets kan kopiëren. Hopelijk ga je toch door met al het moois, want ik hou ervan. Ik volg diegene ook niet, dus ik zie alleen jou dingen voorbij komen 🙂 Ben heel erg benieuwd naar je nieuwe boek, superleuk!
Heftig hoor om zo gekopieerd te worden. Laat het je vooral niet belemmeren in je spontaniteit en jezelf zijn. Probeer het maar als compliment te zien: jouw leven en creativiteit zijn onweerstaanbaar voor iemand die niet tevreden is met zichzelf en haar eigen leven. De rest van ons blijft er op een ‘normale’ manier van genieten:)
Het viel me inderdaad al op dat er wat minder online kwam. De reden daarvan vind ik wel heel erg rot. Ik kan me voorstellend at het helemaal niets goeds doet voor je creativiteit.
Je laten inspireren door iemand is mooi, maar simpelweg kopiëren is zo jammer. Uiteindelijk komt het er op neer dat iemand blijkbaar zelf totaal niet weet wat hij of zij wil.
Ik hoop dat je, je er niet teveel door laat af leiden, want je bent goed in wat je doet! Hopelijk vind je hierin een weg, zodat je je vooral kunt richten op je eigen creativiteit.
Hallo Anki,
Ook ik volg je site en IG al een paar jaar, inspirerend en leuk om jouw jongens ook te zien! Zo leuk om jouw ontwikkeling te zien, van een theatrale, paarse bank naar nu.
Wat me in alle reacties opvalt is het feit dat slechts één persoon aangeeft te weten om welke copycat het gaat, de overigen kennen deze copycat dus helemaal niet! Dat geeft op zijn minst aan hoe sterk, origineel en eigen jouw concept is! Ook geven alle reacties aan je blogs gemist te hebben.
Kortom; blijf bij jezelf, en ga door met wat je (tot een paar maanden terug) deed, en blokkeer die persoon in je hoofd! Dan is iedereen blij!
Jeetje ik lees dit net pas. Want ontzettend heftig en vooral respectloos. Ik hoop dat diegene waarom het gaat het ondertussen begrepen heeft en ik hoop voor jullie dat je het van je af kan zetten. ik zie idd wel dingen voorbij komen zoals lampen die wel heel erg veel op jullie ontworpen lampen lijken en dan bedenk ik echt hoe zijn ze op het idee gekomen. Veel sterkte hiermee en ik hoop dat je creatief geïnspireerd blijft want je bent voor vele een inspiratiebron. Liefs Marielle
Samen opgegroeid in Blogland 😉 wat naar dat di is gebeurt. Maar blijf bij je eigen stijl want daarmee ben jij groot geworden. Massahysterie in interieur en blogland, we kennen het allemaal. Sommigen zijn nou eenmaal niet zo vindingrijk en kopiëren klakkeloos. Waar jij heel wat uurtjes in heb zitten ploeteren wordt door hun zo even online gegooid. Ik (her)ken het, meid misschien mosterd na de maaltijd, maar ben blij dat je lekker door pakt en door gaat 😉 lieve groetjes Dutchie