Het lijkt er de laatste tijd op dat het leven me een bepaalde kant op wil hebben. Kennen jullie dat gevoel? Dat er maar leuke dingen en aanbiedingen in een bepaalde richting blijven komen, terwijl je er zelf nog lang niet van overtuigd bent dat die kant de juiste voor je is?
Ik ben opgegroeid in een familie vol kunstenaars. Mijn moeder komt uit een kunstenaarsnest met elf getalenteerde, maar complexe mensen. Gekte en idioterie heersten in zowel het gezin van mijn moeder als in het mijne. Dat heeft positieve, maar ook een hoop negatieve kanten, waarvan de laatste regelmatig overheersten. Ik wist het dus al op jonge leeftijd zeker: ik wilde alles worden, behalve kunstenares. Mijn doemscenario was dat ik ooit mijn haar oranje zou gaan verven en rond zou gaan schrijden in paarse gewaden, lurkend aan goedkope witte wijn en murmelend over mijn nieuwe beeldhouwproject. Ik ging naar de Hogeschool en leerde braaf een ‘normaal’ vak, wat ik tot op heden uitvoer.
Ik ging natuurlijk wel zingen en spelen en begon al in 2003 mijn eigen bedrijf ‘Zilverblauw Kunsten’. Toen ik wat minder ging spelen omdat we inmiddels een gezin hadden, begon ik dit blog. Nu maken Casper en ik posters en Plastic Peaces, fotografeer ik fanatiek en hebben we op deze gebieden een heleboel leuke plannen. Een tijdje terug ging ik dus naar de Kamer van Koophandel, omdat ik ingeschreven stond als ‘zelfstandig artiest’ en ik inmiddels wat meer doe. De man achter de balie fronste toen ik vertelde over onze activiteiten. (Posters en zo. En foto’s. En geverfde poppetjes. Ik maak wel eens wat en dat verkoop ik dan. En ik zing en speel.) De man dacht even na en zei toen resoluut: “Ik maak er kunstenaar van. Dat past volgens mij het beste bij wat je allemaal doet.” Ik was zo beduusd dat ik een kwartier in de auto voor me uit heb zitten staren voor ik de motor durfde te starten.
Dus nu ben ik kunstenaar, tegen wil en dank. Zou het leven willen dat ik kunstenaar ben? Maar hou ik het zelf tegen? Ik las laatst ergens de spreuk ‘Make fate happen’. (Die komt op een nieuwe poster!) Misschien is het tijd om los te laten en te kijken waar ik uitkom.
Disclaimer 1: niet alle mensen met rood henna-haar en/of paarse gewaden sporen niet. Ik heb mijn haar zelf ook lange tijd met henna geverfd en ik spoor best. Als je voortdurend lurkt aan een pak goedkope witte wijn, is er wel iets mis denk ik.
Disclaimer 2: Ik heb een heleboel leuke familie, kijk maar eens hier of hier.
p.s. 1: de titel van deze post komt van een liedje van Arcade Fire met een clip die het bekijken waard is. Een waar stukje kunst, hahaha.
p.s. 2: het geweldige papieren caravannetje en huisje zijn van de hand van Ellen Vesters, die te gekke dingen maakt.
About making fate happen and my struggles at this point.
Mooi geschreven Anki!
Liefs Anneke
Inderdaad mooi geschreven, een kunstenaar waardig. 😉 Ik denk dat je moet duiken Anki. Neus dicht en dat diepe in.
Misschien komt deze je bekend voor…
“go wherever the wind takes you”
😉
Ha, hoe herkenbaar (nou ja, behalve van die familie dan. Wij hebben geen kunstenaars in de familie. Wel rare mensen, overigens ;-))
als het beestje maar een naam heeft toch! Wel handig onder de noemer ‘kunstenares’ kun je idd van alles doen. Wie weet wat er nog meer op je pad komt.
I didn’t know your family has italian origins! Well, “viva l’arte” 😉
hahahaha, jij bent leuk!!
Super Anki, doen waar je goed in bent, wat je het liefste doet!!!
Held!
x
Nou, meteen maar je blog aanpassen naar een kunstenaars-blog (bestaat dat?) 🙂
hahaha, grappig, hoe duidelijk wil je het hebben? xx
wat een leuk stukje. Mooi geschreven. Misschien moet je jezelf geen kunstenaar noemen maar een mooie-dingen-waar-je-blij-van-wordt-vormgeefster!
Het bloed kruipt… juist. ;-p
Je hebt meer dan voldoende talent, zowel in creatieve zin als in de zin van ‘omzetten naar bruikbare doelen’ en naar een stuk “marketing” (hoe zet je zo’n idee vervolgens in de markt): zoveel is duidelijk. Geen twijfel (nodig) daar.
Kijk eens in je hart: ga je er gloeiende spijt van krijgen wanneer je níet los zou laten, níet verder zou gaan in de richting die het leven je op gooit? Daar ligt vermoed ik het enige juiste antwoord.
En Kunstenaar is een zeer ruim begrip.
Een begrip waar je zelf de Goede Stukjes van kunt nemen, en kneden tot wat voor jou goed voelt, en de Rare Kantjes (zoals je die met opgetrokken wenkbrauwen bij anderen hebt gadegeslagen) – die vergeet je.
Komt goed, komt op zijn plek terecht!
Zo herkenbaar! Ik heb op de kunstakademie gezeten & heb ook jaren rood henna-haar gehad 😉
Op de akademie was het als “autonome schilder of beeldhouwer” (de richting die ik volgde) absoluut niet okay om “viscommer” te zijn: d.w.z. de opleiding visuele communicatie te volgen aan de akademie. Er was altijd zo’n tweestrijd, want als viscommer was je geen “echte kunstenaar”, je verdiende immers je geld met reclame en dat was erg fout. Nu werk ik tegenwoordig juist als grafisch vormgever en och, welk label je erop plakt: ik ben gelukkig met wat ik doe. Iets doen met je talenten is toch het fijnste wat er is?
Prachtig blog Anki!
En ‘what’s in a name’… Als je maar de dingen kunt doen waar jij gelukkig van wordt 🙂
Ik ben wel benieuwd naar al jullie leuke plannen!
Hee Anki,
Mooi stukje op je blog!
Als je er blij van word, gewoon doen! Geniet ervan
hahaha wat een leuke post! en nu ben ik natuurlijk heel benieuwd naar wat jullie allemaal voor plannen hebben, vast heel leuke 🙂
Ben je blij ?
Vind je het fijn om mooie dingen te maken ?
Nou, wat maakt het dan uit !
Deze ‘diagnose’ komt vast niet in de DSM V …
😉
Kunstenaar is toch een prachtige omschrijving? Mag je best een beetje trots op zijn!
Hahahahahahaha….
Vooral dat kvk stukje.
Kun je niet ergens een bordje ophangen aan de voordeur?
“Anki en Casper, fulltime kunstenaars “
Mooi geschreven Anki!!
Ik heb vanaf mijn 14e tot 23ste rood hennna haar gehad , maar ik haat paars en drink meestal bier hihi
En verder spoor ik behoorlijk haha!!
Jij bent sowieso een levenskunstenaar!x
Tja ik weet het niet hoor, ruim begrip, je kan het toch zelf invullen…. Ik vind je in ieder geval een grote inspiratie op allerlei gebied.
Vechten tegen wat het leven met je voor heeft, heeft denk ik niet zoveel zin. Dus ga ervoor! 🙂
Mooi geschreven en wat cool van die man bij de kvk 🙂
Voor mij was je al kunstenaar, op basis van wat je hier allemaal doet en laat zien is dat evident. Wonderlijk dat je dat zelf niet zag (cq. wilde zien).
Kunstenaar: ‘iemand die het vermogen bezit kunstwerken te scheppen’ (Van Dale)
Dus ben je mama, ben je sowieso kunstenaar;)
Ontroerend…
(Eigenlijk is het grappig dat 1 man achter de balie bepaalt met welke titel je verder door het leven mag zonder dat hij ook maar enig idee heeft van wat je allemaal creëert. Stel je voor dat hij je zomaar een andere titel had gegeven (de gekste titels flitsen nu door mijn hoofd…)!
Wat mooi geschreven en wat een prachtige foto’s met dit artikel!
Hahaha je ontkomt er niet aan! Had je niet kunnen vragen of je in plaats “Kunstenaar” niet het label “Creatieveling” had kunnen krijgen?
Ach zolang je de complottheoriën maar achterweg laat dan kan die witte wijn ook nog wel hoor! 😉
X
Wat eerlijk, Anki, en wat leuk dat je dit met ons deelt, je persoonlijke zoektocht. Het heeft ook wel iets grappigs, want in mijn ogen ben je beslist een kunstenaar 🙂
Moet er heeel hard om lachen…
Heb lang 2 spreuken in mijn atelier op de muur gehad,van wie
ze zijn weet ik niet maar wel mooi:
De kunst is zo te leven,dat het je overkomt…
Zoals de zon de bloemen kleurt
Zo kleurt de kunst het leven….
Gewoon blijven doen wat je nu doet, wat je leuk vindt en wat je goed doet. En dan komt het echt wel goed ;o)
Haha en schrijven kan je ook nog, wat een multikunstenaar! (Grappigst vind ik nog de engelse samenvatting van je post)
Kunstenaar zijn, is best fijn!;)
Wat een leuke eerlijke post! Ik hoop dat je snel met jezelf in het reine komt 😉 Maar het komt heus allemaal wel goed!
Laten we eerlijk zijn, je bent toch een kunstenaar? Is het niet meer “jouw idee” van kunstenaar wat je schrikbeeld is? Weet je, kunstenaars zijn net mensen, je hebt ze in alle soorten en maten. Sommige gek en andere heel serieus en zeg nou zelf: wie wil er nu normaal zijn? Geniet van je creativiteit en uit hem lekker op je eigen manier. Laat anderen je maar labelen als kunstenaar. Bovendien denk ik dat rood henna-haar je prachtig zal staan 😛 Liefs MiM (Blijf wie je bent, je bent geweldig! Dat weet je best)
Mooi kwetsbaar geschreven! Ik herken het stukje over bang zijn om toe te geven aan iets waar alles op wijst…. Bang om los te laten en controle te verliezen. Maar soms moet je het gewoon doen!
En dan voel je vanzelf of je de juiste keuze hebt gemaakt.
You go girl 😉
mooi om je verhaal te lezen,
thanks for sharing,
ook bijzonder elke keer te zien hoe vak het met verenigingen en verwachtingen te maken heeft.
voor mij was kunstenaar altijd iets posietief. iets uniek en spannend. past goed bij jou! 🙂
Hier moet ik nou om lachen, je hebt het geweldig beschreven. Uit de kunst zeg maar. Ik wens je succes bij het laten gebeuren van je lot en ik ben benieuwd waar je op uit komt. Aan de andere kant betrek ik het ook een beetje op mijzelf, juist omdat ik eens wat meer artistiekerigheid in mijn eigen leven wilde creëren, wat ontzettend fijn begon bij het maken van mijn blog en dat de laatste maanden zo ver te zoeken is, omdat alle praktische zaken zoveel tijd in beslag nemen. En ik kom juist uit een familie waar ik ongeveer de enige ben die soms iets creatiefs doet. Dus, voor ons beiden ben ik benieuwd. Leuk he, ontwikkelingen? Over ontwikkelingen gesproken: Linnea is jloers op Wolf zijn tand. Ze doet erg haar best die ontwikkeling te bespoedigen, maar bij haar blijft heat een melkgebit :-).
hihi, fijn logje dit!
Ik glimlach er van, de grapjes uit je tekst. De man die je je titel gaf, kwam vast niet uit een heel creatief nestje 😉
Joh, je ‘moet’ gewoon lekker doen wat op je pad komt en je leuk lijkt en niet te veel bezighouden met stickertjes als deze. Ik schraap vanuit huis een normaal inkomen bij elkaar met heel uiteenlopende zaken die zo moeilijk uit te leggen zijn dat ik meestal stickertje ‘huisvrouw’ krijg. Niets mis mee maar voelt toch onrechtvaardig. Aan de andere kant, ik doe zoveel leuke dingen dat het het vechten niet waard is… Zolang je naasten je begrijpen en respecteren…. Succes!
Wat geweldig geschreven, heb lekker hard gelachen. Welkom bij de club! Je werk is nu al prachtig! (ik vind dat jij ook te gekke dingen maakt ;))
Toen ik laatst aan een headhunter vertelde dat ik de vraag “wat doe jij eigenlijk” aktijd zo benauwend vond, antwoordde ze:” Zeg gewoon dat je kunstenaar bent. Vindt iedereen machtig interessant en jij bent van het gezeur af”. Ook een manier om er tegenaan te kijken. Zelf hou ik overigens meer van het ambacht, dan van de kunst.
Anki, als ik jou blog lees krijg ik altijd het gevoel dat je een geweldig gezin hebt, talent en doet wat je leuk vind en goed kan. Ik vergeet af en toe dat je niet full-time blogt/fotografeert/etc, maar dat je er naast nog een baan hebt en nog optreedt. (Ongelofelijk vind ik dat, waar haal je de tijd vandaan). Maar hoe dan ook, in mijn ogen was je al lang een kunstenaar. Nu er door al dat harde werken en er mooie kansen voorbij komen om te doen wat te doen wat je leuk vindt is dat toch geweldig? Hoe je jezelf ook noemt, geniet er van!
Ik kan je disclaimer 1 bevestigen: mijn schoonmoeder en ik ben gek op haar haha!
Wat mooi verwoord Anki. Inderdaad lostlaten en kijken waar je uitkomt… iets wat ik heel makkelijk zeg, maar heel erg slecht in ben. Projectje!
Haha mooie post! En ik zou zeggen; ga er voor! Je hebt een duidelijke stijl die ik denk in al je werk te zien zal zijn! 😀
Beetje late reactie maar goed!Ach ik kom uit een gezin waar er inderdaad zo naar kunstenaars werd gekeken. Ook ik heb een “echt” vak geleerd. maar gelukkiger werd ik er niet van. En wat is een kunstenaar eigenlijk, is dat niet iemand die “iets”maakt waar andere mensen gelukkig, blij vrolijk, bedroefd of noem het maar op van worden??Nou volgens mij lukt je dat aardig, dus gewoon lekker voor gaan. Ook kunstenaars zijn er in vele soorten en maten, wees je zelf en het komt helemaal goed!!!
Wat een leuk stuk! Het maakte me vrolijk. Je kunt je ware bestemming niet ontlopen zei mijn oma altijd. Net zoiets als “Make fate happen”. Mooie tekst trouwens! Als deze op een poster komt, ga ik hem zeker kopen! Omarm je kunstenaarschap zeg ik! Daar horen echt niet altijd gewaden bij! 😉
Zit ,et tranen in mijn ogen te lezen,ben trots op je!