Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent.
Een weiland, vergeten
langs duinen en bosrand,
iemand buigt tussen jou
en een feest – op zoek
naar de wijn, een gezicht
wordt zijn eerste woorden,
wat geschreven werd voor jou
door een nooit gevoelde hand
Alsof je dit al kende
voor je het zag. Er geweest was
voor je er zou komen.
Zo thuis.
Kees Spiering
So, dat gedicht vereist wat doordenkwerk!
Mooi gedicht. En gaaf huis heb je. Die kaboutertafeltjes vind ik gewéldig!