Als ik mezelf een plezier wil doen, kook ik spaghetti voor het avondeten. Ik neem expres een ruime hoeveelheid, zodat ik zeker weet dat er genoeg overblijft om aan de kippen te geven. Zij zijn dol op spaghetti. Zo dol, dat ze niet kunnen wachten met pikken tot alle spaghetti in de kippenren is gegooid. Als idioten beginnen ze, al ruziënd, zoveel mogelijk slierten tegelijk in hun snavel te proppen. Heel hun veren vol rode spaghettisaus, omdat ze al op de plek zijn waar ik de spaghetti neergooi, voor dat deze ook daadwerkelijk gevallen is. Drie spaghetti-kippen. Ik lach me ondertussen rot.
spaghetti flavor chicken…
Mjam, mjam, mjam …
Ik kom hier via Nien en val met mijn neus in de kippenboter. Heb ze zelf helaas niet, maar mijn ouders wel. En ik herken je spaghetti verhaal! Ge-wel-dig. Ze vinden het zo lekker dat ik zelf wel eens gewoon, alleen voor de kippen, spaghetti heb gekookt. Alleen dan zonder saus, want daar gaan de eieren van stinken (heeft mijn oude plattelands omaatje er bij mij ingestampt). Ik kom hier vaker kijken!
Hee Wien, wat leuk, welkom! Wat herkenbaar ook, jouw bericht. Ik heb ook wel eens alleen voor de kippen spaghetti gekookt. Of rijst, dat vinden ze bijna net zo lekker. Dat van die saus wist ik niet! Van stinkende eieren hier gelukkig geen sprake. De kippen zijn onze afvalbak wat eten betreft. Alles wat over is, krijgen ze. (en ze vreten het nog allemaal op ook, die idioten) Heerlijke beesten hè?