Als ik mezelf een plezier wil doen, kook ik spaghetti voor het avondeten. Ik neem expres een ruime hoeveelheid, zodat ik zeker weet dat er genoeg overblijft om aan de kippen te geven. Zij zijn dol op spaghetti. Zo dol, dat ze niet kunnen wachten met pikken tot alle spaghetti in de kippenren is gegooid. Als idioten beginnen ze, al ruziënd, zoveel mogelijk slierten tegelijk in hun snavel te proppen. Heel hun veren vol rode spaghettisaus, omdat ze al op de plek zijn waar ik de spaghetti neergooi, voor dat deze ook daadwerkelijk gevallen is. Drie spaghetti-kippen. Ik lach me ondertussen rot.
Archive | Huis
Thuis
Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent.
Een weiland, vergeten
langs duinen en bosrand,
iemand buigt tussen jou
en een feest – op zoek
naar de wijn, een gezicht
wordt zijn eerste woorden,
wat geschreven werd voor jou
door een nooit gevoelde hand
Alsof je dit al kende
voor je het zag. Er geweest was
voor je er zou komen.
Zo thuis.
Kees Spiering
Suïcidale krokodil…
Deze krokodil is er klaar mee. Hij wacht tot de herfst en hoopt dat we hem dan verwarren met een houtblok.
Thijsje
“Als ik nu pontificaal op haar tas ga liggen, weet ik tenminste zeker dat ze er niet zomaar weer tussenuit peren”
We gingen naar Kopenhagen en brachten mee…
… heel veel moois! 3 plastic dinosaurussen in felle kleuren van Rice, ze zijn voor Wolf maar stiekem heb ik ze ook een beetje voor mezelf gekocht, ik heb een vreemd zwak voor mooie plastic speelgoeddieren. Een ‘riddermuts’ ofwel katoenen bivakmuts van Katvig voor Wolf, lekker warm voor in de winter. Een houten zwaard voor Wolf van een soort Deense Xenos, waar ook de ridderbellenblaas en de gekleurde gootsteen-ontstopper vandaan komen. Twee glazen met gekleurde kunststof rand van Bodum en een koffiemok van Royal Copenhagen voor Casper. (duur, maar zó mooi, klein kunstwerk echt) Plastic mand van Rice. En dan, oeoeoeh geweldige aankoop, Pigeon Light van Thorsten van Elten, prachtig lampje, hoewel het nu moeilijk is een beeld ervan te krijgen omdat hij nog niet hangt. Tenslotte nog een Buddha vogelvoederhuis van Present time, vonden we ook bij de Deense Xenos voor een schijntje, en een vogelvoedereikel (haha) van Rice. Pffieieieiew! Zijn we verwend, of niet dan? En we hebben nog meer meegebracht, maar dat zijn cadeautjes, dus die volgen later. Tot zover deze übermaterialistische post, nu weer terug naar waar het echt om gaat in het leven; mijn jongetje komt zometeen thuis!