Tonone mr. Tubes

Tonone mr. Tubes

Afgelopen voorjaar mailde Tonone ons met de vraag of we het leuk zouden vinden om een lamp van ze te ontvangen en daar iets over te schrijven. Van die mail werd ik zo gelukkig dat ik uit pure blijdschap direct mijn vriendin Iris appte, die net zoveel van design houdt als ik (of misschien nog wel meer). Het klinkt misschien wat gek, maar als Brabanders zijn we altijd een beetje trots op mooie merken uit onze provincie. Tonone uit Den Bosch maakt lampen waar mijn hart al een tijd sneller van gaat kloppen, dus ik ging maar al te graag op hun aanbod in.

Tonone mr. Tubes by zilverblauw

Voor wat betreft spullen in huis houden we hier een gouden regel aan: buy less, choose well. Dat betekent dat we ernaar streven om alleen dingen in huis te halen waar we echt blij van worden en die we voor langere tijd willen houden. Opruim-koningin Marie Kondo zou zeggen: it has to spark joy. Daar moet ik erg om lachen, maar ze heeft wél gelijk.
Nu sparkte de mail van Tonone alleen al behoorlijk veel joy, dus toen ze aanboden om een lamp speciaal voor ons op maat te maken kon het feest helemaal niet meer stuk. Ik koos voor een witte mr. Tubes lamp in de verticale uitvoering. Een paar weken geleden mochten Casper en ik de lamp ophalen in de vette werkplaats van Tonone, waar de lampen op ambachtelijke wijze in elkaar worden gezet.

Tonone mr. Tubes

Hoewel we de lamp (ook) uitkozen met het oog op een nieuw huis, konden we het niet laten om ‘m alvast op te hangen. Ik hou van de stoere, industriële en tegelijk verfijnde uitstraling van mr. Tubes, het is een echt statement in onze woonkamer. Als je het leuk vindt kun je op de site van Tonone hun collectie bekijken en meer lezen over dit prachtige merk. Voor nu een fijne woensdag!

Tonone mr. Tubes zilverblauw

p.s. Misschien is je opgevallen dat we ook een andere eettafel en stoelen hebben. Die zijn van Atelier van Lieshout voor Moooi en vonden we op marktplaats. Ik zal er later wat meer over schrijven!

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

11

Zomer 2017

Gent, by zilverblauw.nl

“When enough people make false promises, words stop meaning anything. Then there are no more answers, only better and better lies” – Jon Snow

Afgelopen zomer nam ik een break van het online leven. Dat was fijn en nodig. Soms helpt het om even een stapje terug te doen om zo een situatie beter te kunnen begrijpen. We zijn de afgelopen 7 jaar bijna non-stop online geweest met Zilverblauw. Hier op het blog, op Twitter en later op Instagram en Facebook. Er ging geen dag voorbij zonder dat er ergens content van ons te zien of te lezen was.

winkelmandjes Cadzand, by zilverblauw.nl

Op een gegeven moment merkte ik dat ik content maakte om het produceren. Niet meer bewust om te inspireren, niet meer omdat ik iets mooi vond, maar gewoon omdat ik vond dat ik online moest zijn. Want dat was goed voor het bedrijf, dacht ik (en dat was denk ik ook wel zo). Dat ik het na een tijd heel veel minder leuk vond, moest ik van mezelf aan de kant zetten. Want hey, ik zegde wel mijn baan op en Casper en ik werkten alleen nog voor Zilverblauw, dus ik moest wel. Vond ik zelf dan.

Als je al langer meeleest, weet je misschien dat ik eerst regelmatig optrad. Mijn bedrijf heette toen nog Zilverblauw Kunsten. Ik zong liedjes op feestjes en speelde op thema-avonden en in dinershows. Ooit begon ik als bassist en zangeres in een bandje, maar omdat daar geen droog brood in te verdienen was en ik muziek en spel heel leuk vond, liet ik mijn eigen muziek los om de bekende muziek van anderen te gaan zingen. Voordat ik het wist, trad ik op met liedjes van Corry Konings en Frans Bauer. Muziek die eigenlijk helemaal niet bij me past. En hoewel ik ook die nummers met heel veel plezier heb gezongen en ondertussen vrienden voor het leven maakte (Crisjee, jeweettoch), voelde het een beetje als mijn ziel verkopen.

Aardenburg, by zilverblauw.nl

Toen we met Zilverblauw een andere kant op gingen, nam ik me voor trouw blijven aan mezelf. Gelukkig lukt dat over het algemeen goed en krijgen we de kans om mooie, authentieke dingen maken waar we erg trots op zijn. Maar trouw blijven aan jezelf betekent ook jezelf in acht nemen. Tijdens mijn sociale opleiding leerde ik ooit dat, als je creëert, je meestal je eigen instrument bent. Een timmerman heeft een hamer om spijkers in de muur te slaan, maar als creatieve maker ben je die hamer zelf. En als je jezelf stuk slaat, kun je niet even naar de bouwmarkt.

Dus nam ik een break. Ik fotografeerde alleen dingen die ik echt de moeite waard vond, die me écht raakten en wat deden, was weinig op Instagram en Facebook en genoot een hele zomer lang van het nieuwe seizoen van Game of Thrones. Erg fijn. Hoe was jullie zomer?

p.s. het mooie huisje van de eerste foto zagen we tijdens onze vakantie in Gent. Op de tweede foto opgestapelde, door de zon verkleurde boodschappenmandjes en op de derde foto een vervallen, oude school in Aardenburg. Ik maakte alle foto’s met m’n smartphone.
p.s.2. als je, net zoals ik, stiekem een nerd bent en ook graag en ietwat geobsedeerd naar Game of Thrones kijkt, is deze podcast een dikke vette aanrader.

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

9

In between

zilverblauw

Het is een beetje een gekke tijd, de afgelopen weken. Alsof we in een soort vacuüm zitten. Een vacuüm waarin we ons huis proberen te verkopen en hard bezig zijn een van de opties voor een nieuwe plek rond te krijgen. De huizenmarkt in Oisterwijk is prima, maar niet zo verhit als in de randstad. Er komen gelukkig een hoop mensen kijken naar ons huis, wat maakt dat we een beetje het gevoel hebben dat we in een soort museum wonen. Bijna al mijn mooie spullen heb ik opgeborgen in verhuisdozen en in onze opslagruimte gezet. Eigenlijk is het afscheid nemen van ons huis al in volle gang en dat voelt goed en verdrietig tegelijk.

Net voordat ons huis definitief in de verkoop ging, drukte ik wat foto’s af die ik de afgelopen tijd maakte. Ik moet mezelf eraan herinneren dat vaker te doen, zo’n collage aan de muur werkt inspirerend. In ons volgende huis zou ik wel een hele muur met foto’s willen, als een soort inspiratiewand. Nog precies een week werken en dan hebben we vakantie. Ik hoop dat ik dan de tijd kan vinden om aan de slag te gaan met moodboards voor het nieuwe huis. Ideeën genoeg. Zo zou ik onderstaande oude werkbank, die we begin vorig jaar opknapten, graag om willen bouwen tot element voor in de keuken. Mijn handen jeuken om aan de slag te gaan. Eerst maar eens zorgen voor duidelijkheid en dus nog even geduld hebben. Niet mijn sterkste kant. Wens jullie een fijne avond!

zilverblauw

BewarenBewaren

9

Philips Hue event

Philips Hue event

Philips Lighting nodigde Theo-Bert Pot en mij uit om een workshop te komen geven over licht, interieur en fotografie op hun event in het Sir Adam hotel in Amsterdam. De laatste tijd geven Theo-Bert en ik regelmatig workshops samen, dat is elke keer supergezellig en leuk. Ik ben een beetje een nitwit op het gebied van ‘hotspots’ in Amsterdam (ik kom er regelmatig, maar niet zo vaak dat ik de stad op mijn duimpje ken) dus had me van tevoren helemaal niet gerealiseerd dat het Sir Adam hotel een nieuw, superhip hotel is, met uitzicht over het IJ en de skyline van Amsterdam. Soms kan het me nog steeds duizelen dat ik dankzij dit blog en mijn boek op zulke vette plekken kom, die ik anders nooit zou hebben gezien.

Philips Hue event

Philips Hue event

Het is denk ik inmiddels geen geheim meer dat ik fan ben van het Hue-systeem, ik schreef al eerder hoe prettig ik (en vooral ook de mannen in mijn leven) het vind dat inmiddels een groot deel van de lampen in ons huis vervangen zijn door Hue’s. Het fijnste vind ik de routine’s die we via de Philips Hue-app kunnen instellen: zo gaan in de winter standaard de lampen aan als mijn wekker af gaat en kom ik nooit meer beneden in een donker huis. Naast het enorme gebruiksgemak zijn Hue-lampen energiezuinig en kun je er precies het type licht mee instellen dat op dat moment passend is bij je activiteit: helder, wit licht als we lezen of werken, sfeervol licht als we ontspannen en disco als de kinderen daar zin in hebben.

Philips Hue event

Philips Hue event

Tijdens de workshop legde Theo-Bert uit hoe hij licht toepast in zijn interieur en sfeer creëert door de inzet van verschillende lampen op specifieke plekken. Ik vertelde dat licht allesomvattend is voor fotografie en gaf tips hoe je licht kunt inzetten om te komen tot een goede, prikkelde foto. Vervolgens mochten de deelnemers aan de slag met de gegeven tips. We gaven de workshop in een van de suites van het Sir Adam-hotel, een plek met fantastisch uitzicht die speciaal voor het event was ingericht met allerlei producten van Philips Lighting, zoals het mooie lampje op de foto hierboven, dat steeds van kleur veranderde.

Philips Hue event

Philips Hue event

Als klap op de vuurpijl was er naderhand in de skybar een gezellige borrel en mochten Theo-Bert, Suus (die er ook was en deelnam aan de workshop, heel gezellig!) en ik blijven slapen in het Sir Adam hotel, in een kamer die voor de gelegenheid helemaal voorzien was van Hue-lampen. Ook kregen we bij het naar huis gaan een van de nieuwe Hue-producten mee naar huis, de draagbare ‘Go’, die door Casper direct met open armen werd ontvangen.

Philips Hue event

O ja, en ik viel als een blok voor deze stoel van Moroso die in de lobby van het hotel staat. Ik ben ‘s ochtends vroeg opgestaan om er een foto van te maken en er even in te zitten, voordat hij weer bezet was. Die kleuren, geweldig! Wens jullie een fijne dag!

3

Tijdgeest

zilverblauw

Een van de meest dierbare foto’s die ik bezit, is een foto van mijn kat Tobias. Tobias was mijn allereerste ‘eigen’ kat, hij woonde bij mij in mijn eerste eigen huis. Op de foto ligt Tobias op mijn eerste (bij de kringloop gekochte) lila bank, naast hem een Nokia 8310, de telefoon die ik toen had, en de DaKine-tas die ik tijdens mijn studententijd meenam naar colleges. De foto is een van de laatste die ik analoog maakte dus ik heb er geen digitale versie van, maar ik maakte een foto-van-foto die je hier kunt zien.

Die foto is me niet alleen zo waardevol omdat mijn kat erop staat, maar vooral omdat het een soort monument is van die tijd. Dat is een van de mooie dingen van fotografie: het kan de tijd bevriezen. Simpele accessoires zoals zo’n oude Nokia brengen me in één klap terug naar het begin van de zero’s; ik hoor weer de muziek die ik toen luisterde (Placebo, Incubus, Box Car Racer) en weet nog precies welke delen van mijn scriptie ik uitstelde tot het écht niet langer kon.

Toen ik ons nieuwe boek Snap! aan het maken was, bedacht ik me dat ik graag zo’n soort beeld in het boek wilde opnemen. Een beeld waar een tijdgeest in zit. Vandaar onze auto op deze foto. Wij hebben geen ‘fancy’ auto, zowel Casper als ik geven niet zoveel om auto’s (Casper zo mogelijk nog minder dan ik). Onze Suzuki Swift kochten we praktisch nieuw toen Wolf nog een baby was en we rijden er dus al bijna tien jaar in. Hij is onder andere met ons naar Parijs, Berlijn, Kopenhagen en Saint-Tropez geweest en doet het nog steeds prima, dus hij mag nog even blijven. Voor nu is die auto op de foto een gegeven: er rijden nog veel van dit soort Suzuki’s, ze zijn weinig bijzonder. Maar wacht een jaar of 15 en zowel wij als onze kinderen zullen hetzelfde hebben als ik heb als ik die foto van mijn kat zie. Dat is de kracht van fotografie: het maakt deurtjes in je hoofd open die anders gesloten blijven. Mooi hè?

Wens jullie een fijne zondagavond!

11