Zilverblauw

Al weken vraag ik me af hoe (en óf) ik aan dit blogbericht moet beginnen. In eerste instantie, toen dit een paar maanden geleden allemaal begon te spelen, nam ik mezelf voor er niks over te zeggen. We zijn immers professionals geworden en ik hecht veel waarde aan positiviteit. Een van de dingen die we de afgelopen jaren hebben geleerd, is dat niemand iets heeft aan een online rel. Daarom zei ik dus niks en ging ik gewoon door met wat we altijd deden. Fotograferen, content maken, workshops geven. Mijn collega en vriendin Lonneke zei: ‘Anki, tigers don’t lose sleep over the opinion of sheep‘. Ik besloot een tijger te zijn.

Dat werkte een tijdje. Maar op den duur begon de situatie te knagen. Ik merkte dat ik me geremd voelde, niet meer open en eerlijk wilde schrijven. Niet meer wilde bloggen. Mijn kerstcadeautjes niet online wilde zetten, al ben ik er heel blij mee. Ik voelde me niet meer veilig genoeg, in de gaten gehouden, op de hielen gezeten.

We zijn nu bijna 7 jaar online en hebben 7 jaar toegewerkt naar de stijl en het concept dat we nu neerzetten. Het idee dat je dit kennelijk binnen een jaar kunt kopiëren en jezelf daarmee op de markt kunt verkopen, zegt veel over hoe nieuw de online branch is. Want het gebeurt. Ik weet dat originaliteit multi-interpretabel is en inspiratie een breed begrip. Maar dat je iemands stijl, huis en inrichting en zelfs letterlijke teksten één op één kunt kopiëren en je daar vervolgens trots mee profileert; ik kan er met mijn hoofd niet bij. Een heleboel mensen en bedrijven trappen erin, ongelooflijk.

Het ergste: het voortdurend geconfronteerd worden met een soort spiegel van mezelf, zorgde er op den duur voor dat ik ons eigen concept niet meer zo leuk vond. Alle gekopieerde spullen in ons huis, in de afgelopen jaren zorgvuldig door mij bij elkaar gezocht, wilde ik niet meer fotograferen. Ze stonden immers ook op precies dezelfde manier in een ander huis, en diegene had er die week al 5 foto’s van gedeeld.

Ik praatte erover met mijn blogvriendinnen, vroeg raad bij verschillende mensen buiten de online wereld. Stuurde een mail naar de kopieerder in de hoop dat ze in zou zien dat het verstandig zou zijn om wat meer op zoek te gaan naar haar eigen stijl. Gaf raad en advies, een paar keer zelfs. Even leek het wat beter te gaan, maar al snel was alles als vanouds. En ik bleef maar aardig en vriendelijk, want dat is waar we voor staan. Ik bleef zo aardig en vriendelijk dat ik er van binnen helemaal zuur van werd. En blokkeerde, dus.

Ik geloof niet dat er direct een oplossing is en dat het probleem (ook) in mijn eigen hoofd zit. Het enige dat voor nu helpt, is doen alsof het er niet is. Maar dat gaat bijna niet, omdat wij natuurlijk niet de enige zijn die het zien. De afgelopen maanden hebben mensen me over deze kwestie mails gestuurd, berichten op Twitter en Instagram. Sommige kwamen zelfs uit het buitenland. Een iemand maakte het bespreekbaar tijdens een workshop. We kunnen dus moeilijk doen alsof het er niet is. Plus, negeren wordt steeds lastiger, omdat we inmiddels op sommige vlakken zelfs een soort collega’s zijn. Kun je het je voorstellen?

Natuurlijk, ik zou hier namen kunnen noemen. Ik zou mijn en haar foto’s naast elkaar kunnen plakken en jullie laten zien hoe erg het is. De teksten van haar publicatie naast die van ons kunnen leggen en dezelfde zinnen onderstrepen. Maar zo wil ik niet zijn. Ik schrijf dit nu hier omdat ik, als ik dat niet doe, het gevoel heb niet verder te kunnen online. Ik kan niet schrijven over leuke dingen terwijl ik me stiekem niet prettig voel. Dat is niet hoe ik wil werken en niet wie wij zijn. Deze dingen horen ook bij het hebben van een online merk en dus schrijf ik er nu hier over, al weet ik de oplossing op het moment niet.

Tijdens onze workshops vertel ik de deelnemers altijd dat de camera slechts een instrument is, de echte foto maak je met jezelf. Met je ogen, met de manier waarop je kijkt en hoe je de wereld ziet. Met je eigen creativiteit. Iedereen kijkt op zijn eigen manier en dat maakt je uniek. Verspil je tijd niet aan het willen zijn van iemand anders. Als jezelf ben je altijd het mooist.