Zilverblauw

Land van Ooit II

23 maart 2016

Afgelopen zondag vond ik dat het tijd was voor een uitje. Onze keuken en eetkamer zijn gezellig, maar we zitten al meer dan een week op elkaars lip (natuurlijk viel het een beetje tegen met de vloer, dat is eigenlijk bij elke grote klus zo. We beginnen heel optimistisch en denken dat we een week nodig hebben en dat worden er dan minstens twee). We besloten naar het Land van Ooit te rijden. Ik was er afgelopen zomer met mijn bever-vrienden, maar Casper en de kinderen waren er nog niet geweest.

We’re still busy painting the floor. It takes longer than expected, mostly because we were too optimistic at the start. Living in just the kitchen and dining room is cosy but challenging, so last Sunday we decided to go out and visit the Land van Ooit. I posted about this old theme park before, but Casper and the kids had never been there. The pink castle looked ever sadder in winter than it did in summer, but it made us happy nevertheless.

Mocht je de blogpost van afgelopen zomer gemist hebben: het Land van Ooit is een oud attractiepark dat in 2007 vanwege faillissement gesloten werd. De overblijfselen, zoals een echt roze kasteel, staan er nog. Het is er verdrietig en prachtig tegelijk, helemaal als het weer, zoals afgelopen zondag, ook een beetje triest is. Het Land van Ooit is een vrij toegankelijk wandelgebied, mocht je er ook eens heel willen dan kun je hier meer lezen. Fijne woensdag!

The monocle guide to cosy homes & more

21 maart 2016

Ons huis is nog steeds leeg, een groot blank, wit canvas. We schilderen de vloer in lagen en wonen in de keuken en eetkamer, best gezellig eigenlijk. Ondertussen kreeg ik griep en terwijl ik in bed lag, bracht de postbode me een overwacht pakketje: The Monocle Guide to Cosy Homes, dat ik had gewonnen bij een wedstrijd van Elle Decoration. Fijne inspiratie voor tijdens het wachten.

Het voelt heerlijk om even met afstand te kijken naar onze woonkamer. De ruimte te hebben voor iets nieuws. Het nadeel van alle social media is voor mij de druk die het met zich meebrengt, het (voor m’n gevoel) moeten maken van content, er zijn, liefst elke dag. Nu ik even (vrijwillig en door de griep ook een beetje onvrijwillig) een stapje terug doe merk ik hoeveel ruimte dat geeft en hoe goed dat voelt.

Wens jullie allemaal een fijne nieuwe week!

Our home through the years

7 maart 2016

Niets is voor mij zo onlosmakelijk met Zilverblauw verbonden als de inrichting van ons huis. Ons interieur is mijn creatieve speeltuin: ik probeer er dingen uit, verander vaak en als ik iets beu ben, ben ik rigoureus en doe ik het (tijdelijk) weg. Afgelopen week was het stil hier en dat had een reden: ik wil het anders. Ons huis zoals het nu is past niet meer. Tijd voor een frisse wind.

Our home is my playground, which means I change our interior design quite often. I’m making plans for another makeover as we speak, so I thought it would be nice to show you some old photos of what our home looked like in 2010, 2011 & 2013. It’s so funny to see how our taste developed. From a lot of colors and stuff to pastels and even more white.

Daarom dacht ik dat het leuk was om eens wat oudere plaatjes op te zoeken om te kijken hoe ons huis er vroeger uitzag. Dit vroeger is in 2010 en 2011. Ik vond ook twee foto’s uit 2013 die een leuke overgang laten zien van ons huis toen naar ons huis nu.

Wat me opvalt aan deze foto’s, is dat het door de jaren heen vooral minder kleurrijk en minder vol is geworden in ons huis. Dat is een ontwikkeling die ik ook op andere vlakken herken bij mezelf: ik word steeds minimalistischer. Minder spullen, minder felle kleuren. Steeds meer wit, meer grafische elementen en meer ‘ademruimte’.

Toch zijn er ook spullen die het al jaren in ons huis volhouden. Dat zijn bijvoorbeeld de gele Pols Potten-vaas, de roze vaas uit de PS-collectie van IKEA, het roze buikkastje, de witte vakkenkast en bewust uitgezochte designstukken zoals onze stonestove. Deze spullen vormen als het ware de rode draad en de ruggengraat van onze interieursmaak.

Deze oude foto’s vind ik nog steeds helemaal Zilverblauw, maar toch ook weer niet. Net zoals ik vijf jaar geleden helemaal Anki was en nu nog steeds, maar toch niet meer dezelfde ben. Ons interieur groeit als het ware met ons mee. Leuk is dat.

En nu?
We gaan wat dingen veranderen. Ik heb dankzij mijn fantastische marktplaats-schoonmoeder een industrieel dressoir op de kop getikt (als je me volgt op Snapchat heb je kunnen zien hoe we dat loeizware ding vanuit Antwerpen naar ons huis hebben gekregen dankzij de hulp van mijn schoonbroers, je weet wel, die van de plankjes). Die kast ga ik helemaal opknappen: opnieuw schilderen en geschikt maken om als tv-kast te gebruiken. We gaan ook de vloer opnieuw wit schilderen en daarna met een nieuw blank canvas starten. Het liefst zou ik echt alles omgooien, maar dat is praktisch niet haalbaar.

Geen hele metamorfose dus, (het is geen tv-programma) maar wel wat belangrijke veranderingen. Niets leuker dan bezig zijn met ons interieur. En ja, dat vindt Casper gelukkig ook, al moet ‘ie soms wel even wennen als ik weer eens iets heb bedacht. Ik ga jullie op de hoogte houden. Fijne nieuwe week!

Trip down memory lane: photoshoot huis 2010, photoshoot huis 2011.

Bulbo: Light for Food

29 februari 2016

Vorige week sprak ik samen met Ilaria bij Piet Hein Eek af met Sara van Bulbo. Bulbo is een Italiaans designmerk gespecialiseerd in het maken van speciale lampen voor planten. In het kort komt het erop neer dat je met een Bulbo lamp binnenshuis je eigen (eetbare) planten kunt laten groeien, zonder dat je daar zonlicht voor nodig hebt. Heel handig als de zombie-apocalyps uitbreekt (kijken jullie ook The Walking Dead? Die serie beïnvloedt me meer dan goed voor me is) of gewoon als je planten wil laten groeien op een plek waar niet zoveel zon komt. De mensen achter Bulbo hebben onderzoek gedaan naar welke kleur licht planten het beste opnemen en die kleuren hebben ze in hun prachtig vormgegeven lampen gestopt. Goed idee!

Last week Ilaria and I had a meetup with Sara from Bulbo. Bulbo is an Italian brand specialized in the design and production of highly innovative LED lights for growing vegetables, herbs, flowers and succulents at home, even when there’s no daylight available. Sara told us an inspiring story about how Bulbo creates smart and creative solutions for indoor farming in urban environments all year round. You can read more here, and don’t forget to watch the movie starring Sara’s 92 year old granddad, I love it.

Ik ben zo enthousiast over dit product dat ik de Cynara lamp, die ik kreeg van Sara, meteen in mijn nieuwe Crassula heb gestoken, op de plek waar hij in de schaduw staat. De lamp is mooi en het licht dat ‘ie geeft is prettig. Plus ik voel mezelf meteen een betere plantenmoeder, misschien komt het op dat vlak toch nog goed met me. Als je binnenkort bij Piet Hein Eek komt, kijk dan zeker even naar de Bulbo lampen die je er op verschillende plekken tegenkomt. Of lees het verhaal van Bulbo hier, ik vind het erg inspirerend. Vergeet niet het filmpje van Sara’s opa van 92 te bekijken, getiteld ‘Passion’.

Buiten het feit dat ik de lamp van Sara heb gekregen, is dit geen gesponsorde post. Bulbo is een merk waar ik oprecht enthousiast over ben en dit soort ontdekkingen deel ik graag met jullie. Fijne avond allemaal!

Edit: Nieuwe kleuren (waaronder deze pastel roze) zijn vanaf de 2e helft van maart verkrijgbaar.

Workshop & uitslag give-away

27 februari 2016

Gisteren gaf ik onze eerste eigen workshop fotografie bij de Krekul. Ik gaf al vaker een-op-een coachingsessies en praatte voor grotere groepen over fotografie, maar zo’n helemaal eigen groepje met gemotiveerde deelnemers was toch een beetje nieuw. Heel leuk en bijzonder om te zien hoeveel resultaat een dag bewust bezig zijn met fotografie kan opleveren. Er komen nog een aantal nieuwe data voor de basisworkshop aan, in de shop kun je meer lezen als je wilt. Je kunt ook (uiteraard vrijblijvend) contact opnemen voor een een-op-een sessie of een workshop op locatie.

I gave our first photography workshop yesterday at de Krekul and absolutely loved it. The flowers were part of one of the assignments and since only a few of the participants took theirs home (perhaps I should have said it more clearly) my home looks really pretty now. Wish you all a wonderful Saturday!

De bloemen gebruikten we voor een opdracht en bleven over (misschien had ik duidelijker moeten zeggen dat de deelnemers ze mee naar huis toe mochten nemen, als je binnenkort deelneemt: dat mag!) dus nu geniet ik op zaterdag van een huis vol bloemen.

Bedankt allemaal voor het meedoen aan de Swiss Sense Dixxius give-away! De winnaars zijn: Anja van den Oetelaar (via Facebook) en mamavanpaisley (Instagram). Hieronder de twee winnaars die ik willekeurig koos uit de reacties onder het bericht hier op mijn blog. Zouden de winnaars een mailtje willen sturen naar casper@zilverblauw.nl met hun adresgegevens en de maat die ze zouden willen ontvangen?