Tag Archives | Afscheid

Old ends

goodbye

So, I close my eyes to old ends and open my heart to new beginnings ~ Nick Frederickson

Tijd is een raar fenomeen: het glipt door je vingers alsof het zand is, tenminste zo voelt dat soms voor mij. Gisteren nam ik afscheid van de leerlingen op de school waar ik bijna 9 jaar werkte. Ik begon er toen Wolf nog een baby was. De wereld zag er zo anders uit toen.

Mijn functie wordt niet opnieuw ingevuld. Mijn speciale leerlingen moeten het stellen met steeds minder voorzieningen. Dat doet me pijn. Want hoewel ik weet dat mijn (ex-)collega’s doen wat ze kunnen, gun ik mijn leerlingen zoveel meer.

Ik kreeg bloemen, brieven, chocolade en zelfs een handtekeningen-actie en posters in de kantine. Mijn hart is een beetje zwaar vandaag.

goodbye-2

I said goodbye to my students yesterday and oh boy, it was hard. My position was eliminated due to budget cuts, something I can’t and will never understand. The farewell was emotional: I got sweet cards, chocolate, flowers and so much gratitude. Today my heart feels heavy.

Old ends, by zilverblauw.nl

 

31

Afscheidsfeestje

Morgen is Wolf’s laatste dag op het kinderdagverblijf. Het verzinnen van een afscheidstraktatie ging dit jaar eigenlijk vanzelf. Wolf’s handelsmerk is momenteel dinosaurussen, dus elk kindje krijgt een plastic dinosaurus en een pakje yoghurtrozijntjes. Lang leve Action, een hele zak dino’s voor 1,99!

Tomorrow’s Wolf last day at the daycare centre. These are his goodbye-presents, thanks to Action.

8

Nieuwe bank…

Uitstellen, wikken, wegen, wéér een keer de meubelreiniging laten aanrukken, uiteindelijk kunnen we er niet meer onderuit; een nieuwe bank. Ik ben ontzettend gehecht aan mijn Bretz-set. Toen Casper net-wel-net-niet mijn nieuwe liefde was, zijn we de set samen op  gaan halen ergens aan de de andere kant van het land. Ze waren van een goochelaar geweest. Onze liefde ontwikkelde zich op de oranje Bretz-bank. De bank verhuisde mee naar ons huidige huis. De bank en stoelen zijn overal bij geweest. Ze kregen een hoop commentaar; te heftig van vorm en/of kleur, te diep, oncomfortabel enzovoorts, maar ik heb ze altijd prachtig gevonden. Alsof ze een reflectie zijn van wie ik ben. Een kleine trip down memory lane:

Dit was in mijn huis op de Tuinweg toen ik nog alleen woonde. De bank zag er hier nog prima uit.

Zwanger van Wolf, op de Tuinweg.

Een van de twee stoelen moest op de Tuinweg in de schuur staan, want ik had slechts plek voor één stoel en de bank.

Tobias, de liefste oranje kat van Nederland, op de mooiste oranje bank van Nederland. Typisch een gevalletje ‘kat kleurt perfect bij de bank’.

Hier waren we net verhuisd en in afwachting van Wolf’s geboorte. De Bretz-set was de pracht van ons huis.

Ach, afscheid nemen is nooit makkelijk en het kost tijd. Het klinkt achterlijk, maar het doet me meer dan ik wil. Die stomme bank. De volgende keer maak ik een logje over de nieuwe bank, van Kartell. Want dat was eigenlijk de bedoeling.

1