Vroeger, toen ik een kind was, keek ik vol verwondering naar de reclames van Duracell op tv, waarin hele legers roze konijnen gebroederlijk naast elkaar stonden te trommelen. Het bezitten van zo’n konijn leek me destijds de ultieme droom: de roze vacht, het blauwe strikje en dat schattige trommeltje, onweerstaanbaar vond ik het. Tel daarbij op dat het konijn werkte op batterijen en dus écht kon bewegen, in tegenstelling tot het semi-verantwoorde speelgoed waar ik mijn jeugd mee doorbracht. Mijn ouders waren helaas geen liefhebbers van speelgoed met batterijen (hetgeen ik nu ik zelf moeder ben helemaal begrijp) en daarbij kregen mijn broertje en ik zelden dure cadeaus, dus het kwam niet eens in me op dat er een mogelijkheid zou zijn om zo’n magisch konijn daadwerkelijk te bezitten. Eigenlijk wist ik tot vorige week niet eens dat de konijnen ooit te koop zijn geweest. Ik dacht dat het puur reclameobjecten waren, die je misschien, als je héél veel geluk had, kon winnen tijdens een actie (en na verder onderzoek lijkt het erop dat dit inderdaad het geval was, want de speciale pagina op de Duracell-site vermeldt dat het konijntje niet te koop is).
I fell in love with this Duracell bunny from the moment I saw it on television when I was just a little girl and last week I thrifted my very own bunny. I’m so happy with it, I think it’s the cutest. The commercial below was on Dutch television in the late eighties, do you recognize it?
Vorige week kwam ik het konijn tegen in Elle Decoration, een stylist had het gebruikt tijdens een shoot en eigenlijk gebeurde er op dat moment hetzelfde als wat er vroeger gebeurde toen ik die bewuste reclame op tv zag: dat gekke konijn raakte iets in me. Ach kijk nou, dat roze vachtje, dacht ik. Dat schattige strikje. Dat trommeltje. Ik was weer even een kind voor de televisie. En ik was jaloers op die styliste, want ik wilde ook zo’n konijn.
Om een lang verhaal een beetje korter te maken: of er hebben héél veel mensen geluk gehad in hun jeugd, of het Duracell konijn heeft wel degelijk in de winkel gelegen, want marktplaats staat er (relatief gezien) vol mee. Ik scoorde voor een paar euro een konijn van 25 jaar oud, waarschijnlijk eentje ten tijde van de reclame hieronder, ik was 9 destijds. Het konijn kwam met z’n originele doos en ik voelde me zo blij als een kind. Daar kan geen duur designitem tegenop.
