Gisteren kon Wolf ineens zonder zijwieltjes fietsen. Eerder wilde hij dat nooit leren, hij vond het stom en onnodig, dacht dat hij het niet kon. Maar gisteren stapte hij op en lukte het ineens. Nu fietst hij voor het huis op straat. Eigenlijk is het zo met veel dingen in het leven waar je tegenop ziet: uiteindelijk valt het vaak mee en is de trots als het gelukt is des te groter.
Shirt met fiets in neonprint via Little Sahou, konijnenmuts hoort bij een heus jaren ’70 konijnenpak dat ik, hoe kan het ook anders, op de rommelmarkt hier in Zeeland vond. De inmiddels grootmoeder maakte het destijds voor haar kinderen die speelden in een schoolmusical. Tijdens de koop vertelde ze hoe goed haar kinderen het destijds deden, zo leuk. Fijne avond!
Wolf finally learned how to ride a bicycle without training wheels, something he really didn’t want to learn because he was afraid to fail, and fall. But yesterday he got on his bike and cycled away, just like that. Funny how things like that work. (shirt from Little Sahou, rabbit ears found on flea market)
