Soms doe ik wel eens iets wat tegen mijn eigen ‘interieurregels’ ingaat, voor zover er regels zijn natuurlijk. Ik hou niet van zwart. Echt niet. Zwart breekt al mijn kleuren. Daarom wil ik het zo min mogelijk in mijn huis. Maar ja, toen zag ik de ‘Für Neil’-poster. Hij keek naar me, die maan. Hij wilde in ons huis, fluisterde ‘ie heel zachtjes naar me. Dus waagde ik ‘t erop. Er moest natuurlijk wel kleur bij. En een fles die we vonden bij de kringloop, Wolf en ik, met lentetakken en vlaggetjes.
Ik zag trouwens dat de maan niet alleen naar mij fluisterde, maar ook naar Marlous en Saskia. Hij heeft iets wat ons vrouwen aantrekt, denk ik…
Sometimes breaking your own rules isn’t that bad. Black is definitely not my favorite color, so most of the time I avoid having it in our home. But this moon on the Für Neil-poster kept staring at me, whispering; ‘Anki, I want to live in your home, I belong there.’ So hey, who am I to resist? I had to add color of course, using a thrifted old bottle and some garlands.
For more Home sweet home on this blog, click the button in the sidebar. For more Home sweet home on other blogs, check Barbara’s blog.
