Tag Archives | kippen

Onze nieuwe kippen

Mus en kip

Dit weekend was het eindelijk zover: we haalden onze nieuwe kippen op. Als je dit blog al langer leest, al heel veel langer moet ik zeggen, dan weet je misschien nog dat we al eerder kippen hadden. Bij ons vorige huis hadden we een heel gemiddelde tuin en achterin die tuin woonden 3 kippetjes in een prachtig hok, dat Casper voor ze bouwde. Ik miste het om kippen te hebben. Kippen zijn gezellig, slim en leuk. Daarnaast eten ze al het eten op dat je over hebt en geven je in ruil daarvoor verse eieren, die zoveel lekkerder zijn dan supermarkteieren dat je nooit meer anders wil.

zilverblauw voor groen

In de maanden die we gebruikten voor de planning van onze tuin, waar het kippenhok ook onderdeel van uitmaakte, dachten we na over wat voor kippen we wilden. Toen ik een bericht op Instagram kreeg over het initiatief ‘Red een legkip’ en op hun site keek, was ik verkocht. ‘Red een legkip’ koopt legkippen op die door de industrie worden afgedankt. Ze zijn niet ziek of oud, maar niet langer voldoende economisch rendabel. Dat betekent dat ze eieren leggen die te groot zijn om in een doosje te passen, de eierschaal van hun eieren niet gelijkmatig genoeg is of ze nét niet genoeg eieren leggen. Normaliter gaan deze kippen naar de slacht om er kippensoep van te maken. Een klein percentage* van de kippen wordt gered door ‘Red een legkip’ en mag de rest van haar kippenleven leven als een echte kip, iets wat in de kippenindustrie niet of nauwelijks mogelijk is.

Kippen hebben ongeveer een vierkante meter per stuk nodig om lekker hun gang te kunnen gaan. De gemiddelde vleeskip in Nederland deelt die vierkante meter met -schrik niet- 19 soortgenoten. De gemiddelde legkip met 8. Als je naar onze nieuwe aanwinsten kijkt, zie je heel goed wat het gevolg is van die overbevolking in kippenstallen. Vanwege het gebrek aan ruimte gaan de kippen elkaar te lijf, waardoor de meeste nog maar amper veren hebben. Een gezonde kip, die goed in haar veren zit, heeft geen witte plekken in haar verenkleed. Onze kippen zien er nog relatief goed uit, omdat ze al even hebben kunnen aansterken bij een van de opvangplekken van ‘Red een legkip’. Toch zie je nog goed wat het gevolg is geweest van hun leven in de industrie.

Kippen zijn lieve, sociale dieren. Ze houden van zonnebaden, van kuilen graven waar ze lekker in gaan liggen (dat zie je op de foto hierboven) en de meeste zijn erg makkelijk tam te maken. De verzorging van kippen is niet moeilijk en in ruil voor je zorgen krijg je, afhankelijk van het soort kippen dat je hebt, bijna elke dag een ei. Dat de kippen van tegenwoordig zoveel eieren leggen is voor ons mensen fijn, maar voor een kip is het vreselijk. Ter vergelijking: in 1930 legde een legkip bij een boer 116 eieren in een jaar tijd. Nu is de gemiddelde legkip zó doorgefokt dat ze in een jaar 320 eieren legt. Dat is roofbouw op een kippenlijf. Na ongeveer 50 tot 70 weken voortdurend eieren leggen in de industrie krijgen de meeste kippen last van verminderde weerstand, slijtage en/of uitputting en worden ze door de boer verkocht als soepkip. Geen enkele kip uit de industrie wordt over het algemeen ouder dan 2 jaar, en dat terwijl een kip eigenlijk gemakkelijk 5 tot 10 jaar oud kan worden.

We hopen dat we onze kippetjes nog een fijn leven kunnen geven. Allemaal verzonnen we een naam voor één van de kippen en nu heten ze Snoopy, Berta, TikTok en Marie. Dat we nog maar lang van ze mogen genieten!

*De mevrouw van de kippenopvang vertelde dat onze kippen van een boerderij komen waar 60.000 kippen wonen. Van die 60.000 kippen kan ‘Red een Legkip’ er ongeveer 200 redden, de rest gaat naar de slacht. Ik vind het verschrikkelijke cijfers.

p.s. Op de hoogte blijven van de avonturen van Snoopy, Berta, TikTok en Marie? Op Instagram hebben ze hun eigen highlight waar ik regelmatig foto’s en filmpjes zal delen.

9

#stokroosinfluencer (update!)

#stokroosinfluencer

Zo, dat was overweldigend: in een uur tijd waren alle 100 zakjes stokrooszaadjes die we hadden gemaakt van zaadjes uit onze eigen tuin op. Een vol emmertje stokrooszaadjes verspreid door heel Nederland en België. Het in- en verpakken van de zaadjes was teamwork, ons hele gezin werkte eraan. Trots brachten we 100 enveloppen met zaadjes naar de brievenbus.

Het #stokroosinfluencer project gaat door
Lang nadat alle enveloppen de deur uit waren, kreeg ik nog berichten van mensen die om zaadjes vroegen. Daarom besloot ik een oproep te doen op Instagram en mensen te vragen hun overtollige zaadjes naar ons toe te sturen. Hoe groter de groene golf die we samen creëren, hoe beter. Er werd goed gehoor aan gegeven, dus vanavond om 19.00 uur kunnen we weer 100 zakjes aanbieden. Je bestelt de zaadjes hier in de shop.
Ik kan de mensen die zaadjes hebben opgestuurd niet genoeg bedanken. Dankzij hen kan het project nu verder. Bedankt @eclectic_fem, @huisvanlotte, @fre_derike, @noorsmit, @daphne_karmijnkobalt, @suzansilvius, @stikensteek, @jumelot, @anietbos, @kim.79, @nicwaas, @anny052967, @tamaraboonillustraties & @accessorizeyourhome. Waarschijnlijk vergeet ik nu een aantal mensen, ik kan het overzicht niet altijd even goed bewaren in het woud van direct messages op Instagram. Heb ik je niet genoemd maar heb je wel zaadjes opgestuurd: sorry, we zijn ook jou heel dankbaar!

Verzendkosten
Als je zaadjes bestelt, kun je ervoor kiezen om wel of geen verzendkosten (2,50) te betalen. Betaal je ze wel, dan draag je bij aan de kosten die we maken. Die kosten gaan verder dan alleen een postzegel. Zo gebruiken we ook verzendetiketten, enveloppen, zakjes voor de zaadjes en stickertjes. Het #stokroosinfluencerproject is non-profit, al het geld dat we binnenkrijgen steken we in het project. Kun of wil je de verzendkosten niet betalen, maar wil je wel bijdragen aan een groenere toekomst in deze onzekere tijd? Voel je niet bezwaard. Dankzij de mensen die de verzendkosten wel betalen, kunnen we vooralsnog ook een aantal zendingen kosteloos versturen. Zo helpen we elkaar.

Ik heb de zaadjes, hoe nu verder?
Stokrozen zijn makkelijke planten, dus ook als je geen groene vingers hebt lukt het je om mooie planten te kweken. Stokrozen groeien het liefst in de zon, maar ook in de halfschaduw of schaduw doen ze het prima. Het zijn tweejarige planten. Dat betekent dat de plant het eerste jaar alleen blad maakt en het jaar erop gaat bloeien. Na die twee jaar is de plant ‘klaar’. Dat wil echter niet zeggen dat hij dan verdwijnt: de stokroos zaait zichzelf over het algemeen uit, dus op de plek van je oude plant groeit gewoon weer een nieuwe. Één plant produceert enorm veel zaad, dat je zelf kan verzamelen om zo de groene golf nóg groter te maken. In mijn highlights ‘stokroos I&II’ op Instagram vind je informatie over het verzamelen van zaden en geef ik antwoord op de meest gestelde vragen.

Zaaien
Heb je de zaadjes ontvangen, dan kun je ervoor kiezen om ze direct buiten te zaaien, of eerst binnen voor te zaaien. In principe kun je buiten het hele jaar zaaien, behalve als het vriest. Wil je er zeker van zijn dat het buiten direct goed gaat met je zaadjes, wacht dan even tot halverwege april of tot de temperatuur zover is opgelopen dat er zeker geen nachtvorst meer komt. Stokrooszaad is sterk en makkelijk: je hoeft het eigenlijk alleen maar in de tuin, of bijvoorbeeld tussen een randje stenen te strooien en te bedekken met ongeveer een centimeter grond. De stokroos groeit graag in de buurt van muren, schuttingen, paaltjes of pergola’s, omdat die beschutting bieden tegen de wind. Stokrozen zijn ideale planten voor in een geveltuin, omdat ze maar héél weinig ruimte hebben om te kunnen groeien. Een randje van minder dan een centimeter tussen twee (stoep)tegels in is genoeg voor ze.
Je kunt nu, eind maart, al prima binnen voorzaaien. Begin mei plant je dan sterke plantjes buiten uit. Voorzaaien is heel simpel. Vul een bakje met potgrond en maak met je vinger een gaatje van ongeveer een centimeter diep. In dat gaatje strooi je twee of drie zaadjes. Geef af en toe een beetje water, niet teveel. Afhankelijk van de plek en temperatuur komen de zaadjes na ongeveer twee weken op. Soms duurt het langer, soms korter. Maak je niet te snel zorgen als je zaadjes niet direct uitkomen.
De plantjes op de foto hieronder links heb ik binnen voorgezaaid zijn nu twee weken ‘oud’. Maar ook de zaadjes die ik een paar weken geleden buiten tussen de tegels strooide komen al op, die zie je rechts. Je ziet dat de plantjes die ik heb voorgezaaid al wat groter zijn, omdat het binnen warmer is dan buiten, maar het plantje buiten doet het (ondanks de nachtvorst van de afgelopen dagen) prima. Zoals ik zei, stokrozen zijn sterke planten. Heb je binnen voorgezaaid en heb je na een maand nog geen plantjes? Maak een nieuw gaatje in je potgrond en probeer het opnieuw met 2 of 3 andere zaadjes. Heel veel succes!

#stokroosinfluencer

Ondertussen vordert ons eigen tuinproject gestaag. Casper rijdt al vanaf maandag af en aan met twee machines door de tuin voor zogenaamde ‘grondwerkzaamheden’. Op Instagram kun je het proces een beetje volgen, ik zal er in de loop van de week hier een update van geven. Fijne dag!

4

Believe in the future

To plant a garden is to believe in the future ~ Audrey Hepburn

Met bovenstaande quote begon ik anderhalve week geleden het bericht over ons nieuwe avontuur. COVID-19 was toen nog een ver-van-ons-bed show. Inmiddels lijkt deze quote passender dan ooit. De natuur trekt aan de noodrem, we staan noodgedwongen allemaal stil.

Ik heb al langer het gevoel dat het zo niet werkt. We nemen en nemen maar, rijden steeds grotere auto’s (waar we ook nog eens steeds harder mee willen rijden), gaan vaker (goedkoop) met het vliegtuig op vakantie en consumeren veel te veel: het ene ‘lievelingsitem’ na het andere, om het vervolgens snel weer te verkopen. Het lijkt wel alsof we volledig losstaan van de natuur.
Ik wil er niet meer aan meedoen. Dat wil overigens niet zeggen dat ik, of wij, alles goed doen, integendeel. Maar we proberen ons wel steeds bewuster te zijn van de keuzes die we maken. Als iedereen een paar bewuste(re) keuzes maakt, levert dat onderaan de streep heel veel winst op.

stokroosinfluencer zilverblauw

Een betere toekomst
Iets doen voor de natuur is niet zo moeilijk als je misschien denkt. Ook een klein initiatief kan een groots effect hebben. Eet een dag per week geen vlees (of stop er helemaal mee), koop (een gedeelte) van je kleding bij de kringloop, rij een kleine, zuinige auto en/of ga vaker op de fiets, vang je regenwater op om je planten water te geven of haal een tegel uit je tuin om er planten in te zetten. Vorig jaar startte ik op Instagram het #stokroosinfluencer-project. Ik begon het als een grapje, puur vanuit passie. Stokrozen zijn mooie, makkelijke planten die maar heel weinig ruimte innemen en veel doen voor de natuur en het milieu. Ze nemen fijnstof op waardoor de luchtkwaliteit toeneemt, remmen hittestress af en trekken insecten aan. Ik was blij verrast hoeveel mensen stokrozen gingen zaaien en planten nadat ik het project startte. Als ik de Instagram-hashtag en stories die gepost werden moet geloven, zijn het er zeker een paar honderd. Één stokroos is een druppel, honderden stokrozen zijn een waterval van schonere lucht, minder hitte en meer bloemen voor insecten.

stokroos

#stokroosinfluencer
Nu we allemaal gedwongen zoveel mogelijk thuis zijn, is het zaaien en planten van een stokroos nog makkelijker dan het al was. Stokrozen kunnen in een pot op het balkon, in een randje voor je huis of in de tuin. Ze kunnen al groeien in de ruimte die er is tussen twee tegels en stellen weinig eisen aan de bodem. Een stokroos planten is dus een hele makkelijke manier om iets goeds te doen voor de natuur, voor onze aarde.

Gratis zaadjes!
Casper en ik gaan de komende tijd gratis stokrooszaadjes opsturen naar iedereen die ze wil hebben. Je mag de verzendkosten voor je rekening nemen, maar dat hoeft niet. Voel je niet verplicht om de verzendkosten te betalen, we doen dit omdat we erin geloven dat we een verschil kunnen maken, hoe groot of klein dat ook moge zijn. De zaadjes komen van planten die wij vorig jaar in onze tuin hadden en zijn dus volledig biologisch. In de highlights ‘stokroos I&II’ op Instagram zie je welke planten we vorig jaar hadden staan en de foto’s in dit bericht zijn ook van planten in onze tuin. Ik heb alle zaadjes door elkaar gegooid, dus welke kleuren je krijgt is een verrassing. Hier bestel je heel eenvoudig de zaadjes, zolang de voorraad strekt. Wil je online aandacht geven aan dit iniatief? De illustratie die we speciaal gemaakt hebben kan je hier downloaden. Er is ook een speciale versie voor je Instagram Story (klik hier).

stokroos

Project Zilverblauw voor Groen
Daarnaast gaat ons eigen tuinproject bijna van start. Als je me een beetje gevolgd hebt, weet je dat we twee jaar geleden een oud jaren ’20 huis hebben gekocht, dat we in fases helemaal renoveren. Het huis staat op een perceel van 1200 m2 en de tuin was, toen we het huis kochten, volledig overwoekerd. De klimop hing in lianen aan de bomen en de beplanting was eenzijdig, monotoon. Ons doel is van deze tuin een biodivers paradijs te maken, met onder andere een takkenwal van zo’n 20 meter, een poel waar we regenwater in opvangen zodat amfibieën en libellen ervan zullen profiteren, een voedselbosje voor mens en dier, grassen, wilde bloemen en kruiden voor bijen en vlinders, een terras met duurzame overkapping en een buitenkeuken. Verder wil ik heel graag weer kippen (dit schreef ik ooit over de kippen die we eerder hadden) en droom ik over een hottub en de boomhut die we gaan maken. Het wordt een behoorlijk groot project. Van dit project gaan Casper en ik zo goed mogelijk verslag doen, in de hoop dat we anderen inspireren om, op hun eigen manier, hetzelfde te doen.

Onze generatie is aan zet!
Tijd is iets geks. Ik ben nu 38, maar voel me niet anders dan toen ik, pak ‘m beet, 23 was. Ik denk er de laatste tijd heel veel over na dat ik officieel bij de mensen hoor wiens generatie nu aan zet is. Hoe willen wij, de volwassen van nu, de wereld achterlaten? Wat gaan onze kinderen zeggen dat onze generatie heeft bijgedragen, of juist heeft stukgemaakt? Welk voorbeeld wil je zijn voor je kinderen, en later je kleinkinderen (of je neefjes, nichtjes of huisdier, als je geen kinderen hebt)? Wat ik in elk geval weet is dat ik een onderdeel wil zijn van de oplossing van de problemen waar we als mensheid tegenaan lopen, in plaats van dat ik bijdraag aan het in stand houden van, of groter maken van het (natuur)probleem.

alken rosea

Een lang verhaal, maar een verhaal dat ik graag vertel, en dat een vervolg gaat krijgen. Gebruik deze bijzondere, vreemde tijd voor iets goeds en bestel en plant gratis stokrooszaadjes. Wil je nog meer planten dan alleen stokrozen, (hetgeen ik van harte aanmoedig!) dan kan ik bijvoorbeeld de gifvrije, biologische tuinplanten van Sprinklr aanraden. De natuur is je dankbaar!

UPDATE: na een uur waren alle zakjes al op. Dankjewel! Ga je de zaadjes planten wil je er iets van delen op social media? Gebruik de hashtag #stokroosinfluencer. MEEDOEN MET HET PROJECT: Heb je zaadjes over van planten in je eigen tuin en wil je meedoen met het #stokroosinfluencer project om de wereld een beetje groener te maken? Stuur de zaadjes op naar ons, dan verspreiden wij ze verder. Stuur een mail naar anki@zilverblauw.nl of een DM op Instagram. Hartstikke bedankt alvast! Voor nu een fijn weekend.

10

Een nieuw avontuur

Zilverblauw voor GROEN

To plant a garden is to believe in the future ~ Audrey Hepburn

Dit jaar, in juni, bestaat dit blog tien jaar. In 2010, op mijn 29e verjaardag, plaatste ik het allereerste bericht hier op zilverblauw.nl. Wat gebeurde er veel de afgelopen tien jaar, dankzij deze plek online. Leuke, succesvolle dingen, op zowel zakelijk als privégebied, maar ook minder leuke dingen op beide vlakken. Ik denk dat ik kan stellen dat ik door de jaren heen een haat-liefde verhouding heb opgebouwd met sociale media. De eerste jaren was het vooral liefde, ik deelde graag en veel en ontwikkelde een grote passie voor het maken van mooi beeld. Naarmate de jaren verstreken werd de online wereld steeds commerciëler. Facebook kreeg steeds meer voeten in de aarde en nam uiteindelijk zelfs mijn geliefde Instagram over, wat maakte dat ik steeds meer worstelde (en worstel) en het steeds moeilijker werd om het plezier en de liefde voor het maken van online content vast te houden.

De afgelopen maanden nam ik een soort pauze. Dat deed ik niet bewust, ik merkte dat het nodig was omdat ik simpelweg bijna geen beeld meer kón maken. Ik deelde hier en daar wel wat, dingen die me inspireerden, maar ik voelde aan alles dat het anders moest. Instagram heeft mijn wereld, het verhaal dat ik met Zilverblauw wil vertellen, te klein gemaakt. Dat is immers wat Instagram doet: hoe duidelijker je concept daar, hoe beter je foto’s scoren. Dus hoe regelmatiger (op uur en tijd) je interieurbeeld deelt, liefst een overzichtsfoto, en hoe meer bepalend dat beeld is (de gele trap en roze kamer doen het goed) hoe meer likes je krijgt en hoe meer mensen met je willen werken. Mijn creativiteit ging echter volledig aan onderdoor. Ik ben een verhalenverteller, maar mijn verhaal werd steeds eentoniger, saaier, minder authentiek. Mijn wereld is immers veel meer dan die gele trap en roze kamer, maar voor al dat andere voel ik op Instagram weinig ruimte. Daarom gaan we in 2020 wat dingen anders aanpakken. We gaan terug naar de basis, meer dingen doen en delen waar we écht blij van worden. We zijn offline met een prachtig verhaal bezig, namelijk het omtoveren van onze eentonige, verwaarloosde tuin tot een biodivers natuurparadijs, inclusief boomhut en tuinkamer. Ik heb hier de afgelopen tijd aarzelend wat dingen over gepost op Instagram, maar wil er graag meer van laten zien. Casper gaat me daarbij helpen. De komende tijd zal hij misschien ook berichten gaan plaatsen hier. We zullen zien hoe het gaat lopen.

Het allermooiste van bloggen, of van het maken van online content, vind ik dat je een soort van eigen wereldje, je eigen verhaal kan maken en vertellen. Naar die wereldjes kun je altijd terug als je de oude berichten herleest. Als ik wil weten hoe mijn leven was toen ik een jong gezin had, kan ik zo via mijn archief naar 2012 en daar de berichten lezen en de foto’s bekijken. Wil ik zien hoe heftig we in 2018 verbouwden, dan vind ik dat ook hier terug. Het leven is teveel en te groot om in een algoritme te kunnen vangen. Groter dan elke dag een foto van mijn interieur, dan twee regels tekst onder een foto op Instagram. Het is tijd voor een nieuw avontuur. Stay tuned.

25

Urban farming I

kippenhok-1

Casper en ik vinden het belangrijk om bewust met het milieu bezig te zijn. Niet heel fanatiek of hoogdravend, gewoon bewust. Daarom eten we geen vlees. Wel af en toe vis. Onze kinderen eten soms wel vlees, omdat we vinden dat we de keuze geen vlees te eten, niet voor hen mogen maken. (dit geldt natuurlijk vooral voor Wolf, Musje is nog klein) Ik sta vooral niet achter de bio-industrie. Wil geen varken eten wat zijn leven lang geen daglicht heeft gezien. Geen eieren van kippen die met honderden in één ruimte lopen, maar 28 dagen leven en zó gestrest raken dat ze elkaar kapot gaan pikken. Ik wil eieren van gelukkige kippen. Toen Casper en ik dit huis samen kochten, was één ding dus snel duidelijk: er kwamen kippen. Nou wonen wij niet in een enorm huis en onze tuin is heel gemiddeld, maar gelukkig hebben we achterin de tuin een perfect hoekje. Casper bouwde van wat afvalhout en planken van de bouwmarkt een kippenhok en sindsdien zijn de kippen een feit.

zelfgeboerd

Kippen hebben ongeveer een vierkante meter per stuk nodig om lekker hun gang te kunnen gaan. (De gemiddelde vleeskip in Nederland deelt die vierkante meter met -schrik niet- 19 soortgenoten. De gemiddelde legkip met 8.) Ze leven in groepen, beginnend vanaf drie stuks. Wij hadden altijd drie kippen, maar helaas ging er laatst een dood en hebben we er nu nog twee. Kippen eten alles, dus een bijkomend voordeel is dat we nooit meer eten hoeven weg te gooien. In ruil voor ons afval en wat kippenkorrels, leggen ze ieder een ei per dag voor ons. Eieren die in de verste verten niet te vergelijken zijn met supermarkteieren; ze zijn heerlijk smaakvol, wat onder andere komt door al ons afval-eten. Casper en ik denken dat onze missie geslaagd is: we zeggen regelmatig tegen elkaar dat we denken dat onze kippen de gelukkigste kippen van ons dorp zijn. (hoewel ze soms ook heel raar doen)

dakterras

dakterras-aardbeien

Voordat Mus geboren werd, hield Casper een moestuin bij op ons dakterras, maar vanwege de drukte met twee kinderen verslofte dat. Nu probeer ik het opnieuw. Ik heb radijsjes, courgette, wortel, watermeloen en wat kruiden gezaaid. Daarnaast heb ik een kratje met verschillende groentenplanten en een plantenbak met aardbeiplanten. (zie foto hierboven) Een hele tijd terug kocht ik het boek ‘Zelfgeoogst‘ van Uitgeverij Snor, waarin de moestuinkistjes methode wordt uitgelegd. Die gebruik ik nog steeds. Inmiddels heeft Snor een deel 2, ‘Zelfgeboerd‘ uitgebracht. Naast moestuinieren wordt hierin ook het houden van kippen en bijen uitgelegd en staan er leuke recepten in die je kan bereiden met je eigen oogst.

dakterras-moestuin

Ik ga proberen eens in de paar weken een update te geven van onze ‘urban farming’, mét iets wat ik ervan heb gemaakt. In dit geval dus eieren, omdat de rest nog even moet doorgroeien.

Salade met verse eitjes
Nodig: 3 verse eieren, een bakje tomatenmix, (bijvoorbeeld deze) bolletje mozzarella, basilicum, peper en zout, beetje olijfolie.
Doen: kook de eieren 10 minuten, pel ze (bij verse eieren is dat vaak moeilijker, daaraan herken je een vers ei) en snij ze in vieren. Snij de tomaatjes in vieren en het bolletje mozarella klein. Hussel door elkaar, voeg naar smaak peper, zout en een beetje olijfolie toe en garneer met basilicumblaadjes. Smakelijk!

salademetei

Casper and I think it’s important treat animals with respect. That’s why we don’t eat meat. (we sometimes eat fish though) We own chicken for their eggs, so we don’t have to buy eggs from unhappy chicken, locked up with 19 others on one square meter. We don’t live in the countryside and our home is -for Dutch standards- pretty average, so our decision to have our own chicken was kind of extraordinarily. This spring, I started a small vegetable garden on our roof terrace. I’ll try to update about the adventure of urban farming once every couple of weeks. 

43