Vorig jaar, toen ik een workshop gaf tijdens Meet the Blogger, ontmoette ik Ebony van Hello Sandwich. Hello Sandwich startte ooit als een blog over Ebony’s leven en creatieve werk in Tokio. Inmiddels doet ze allerlei gave creatieve opdrachten voor onder andere Kate Spade en heeft ze onlangs haar derde boek gelanceerd. Ebony komt uit Australië maar woont inmiddels al jarenlang in Tokio.
Lonneke and I spend last weekend with the amazing Ebony from the blog Hello Sandwich. Ebony is originally from Australia, but she lives and works in Tokyo. When Lonneke and I visited Tokyo, Ebony showed us around the best places of the city. So when she announced she would come to visit the Netherlands, we’d love to show her our favorite places. We went to see the pink castle, restaurant van Aken, Piet Hein Eek and the Snorfabriek and had a wonderful time.
Onze ontmoeting tijdens Meet the Blogger was min of meer toeval, maar het klikte direct tussen ons. Zo goed, dat toen Lonneke en ik een tijdje later naar Tokio vlogen, Ebony ons drie dagen rondleidde door de stad. Dankzij haar zagen we allerlei verstopte Tokio-parels zoals de pastelhuizen. Het was fantastisch om iemand te hebben die precies aanvoelde wat Lonneke en ik graag wilden zien. Toen Ebony aangaf dat ze graag nog eens naar Amsterdam wilde komen, waren Lonneke en ik meteen enthousiast.
Afgelopen weekend hadden we dus gereserveerd om Ebony onze favoriete plekken van Nederland te laten zien. We startten in Eindhoven, waar we via HEMA en Usine naar Piet Hein Eek reden en ‘s avonds een klein stukje van Glow meepakten. Op zondag begonnen we met koffie bij mij thuis, zodat Ebony ons huis kon zien. Dat was echt een bijzonder moment: we volgen elkaar al zo lang op social media, waar ik natuurlijk veel beeld van mijn huis deel. Om Ebony dan ineens letterlijk bij mij thuis te hebben, zo vanaf de andere kant van de wereld, deed me weer eens beseffen hoe sterk de kracht van internet is.
Ebony had aangegeven dat ze graag het roze kasteel van het Land van Ooit wilde zien, dus gingen we daar ook nog even kijken. Ik weet dat het een bijzondere plek is, daarom kom ik er zelf ook graag, maar Ebony’s enthousiasme maakte dat ik me nogmaals realiseerde hoe prachtig het is. We hebben zoveel mooie, unieke plekken in Nederland, die je voor je het weet als vanzelfsprekend gaat beschouwen. Verfrissend en inspirerend om zo’n plek dan weer even door de ogen van iemand anders te kunnen bekijken.
Na een lunch bij het Werkwarenhuis vertrokken we naar de Snorfabriek, die dit weekend officieel z’n deuren opende. We bekeken ‘onze’ Kwantumkeet, alle nieuw toegevoegde werkplekken, de nieuwe winkel en genoten van live muziek en optredens. Het is zo gaaf geworden! Vanaf nu kun je van dinsdag tot en met zondag in de fabriek terecht. Je kunt er gezellig wat komen eten of drinken, maar er worden ook ruimtes verhuurd voor vergaderingen en regelmatig worden er workshops en allerlei leuke activiteiten georganiseerd. Als je meer wil weten over de Snorfabriek, kijk dan op hun site.
Ik merk dat het nog steeds vooral vormen en kleuren zijn die me inspireren. Onderstaande foto van de roze muur met de buizen bijvoorbeeld. Het lijnenspel tegen de roze ondergrond, het perfecte imperfecte, maakt meer in me los dan welke perfect gestylde foto dan ook. Wens jullie een fijne dinsdag!
