(English below)
Afgelopen zomervakantie was ik in een winkeltje in Zeeland dat brocante verkocht. Het was zo’n winkeltje dat stampvol staat met allerlei spullen, zoveel dat je door de hoeveelheid spullen bijna letterlijk de spullen niet meer ziet. Het stond vol met schatten. Op brocante ben ik niet per se dol, maar ik hóu van schatten. Unieke spullen, die je niet overal koopt en die meestal met een goed verhaal komen. In die winkel stond een vogelhuis, of eigenlijk meer een vogelkooi. Hij was enorm en leek een klein beetje op ons eigen huis. Ik vroeg wat het vogelhuis kostte en kreeg bijna een hartaanval. Het vogelhuis was victoriaans en antiek, zo leerde de verkoper mij, en daarom heel erg duur. Gedesillusioneerd verliet ik de winkel.
Maar, het vogelhuis liet me niet los. Hoe gaaf, zo’n groot vogelhuis. Associaties met allerlei verhalen en films schoten door mijn hoofd. Het miniatuurhotel uit Stephen King’s ‘The Shining’, Wes Anderson’s ‘The Grand Budapest Hotel’, het huis uit de film ‘Coraline’. Ik kwam thuis en startte op internet een fanatieke zoektocht naar een soortgelijk vogelhuis. Het was alsof ik in het konijnenhol van ‘Alice in Wonderland’ (daar zit trouwens ook een heel gaaf miniatuurhuis in, bedenk ik me nu) was gevallen: binnen de kortste keren wist ik alles over antieke vogelkooien. Hoe oud de meeste waren, hoe je kon herkennen uit welk land en zelf welke streek de vogelkooi oorspronkelijk kwam en dat, helaas, de meeste huizen niet goedkoop zijn. Ik droomde ‘s nachts van oude vogelhuizen en was vastberaden er een te vinden die bij me paste, maar vond niet veel.
Ik was er nog een tijdje van overtuigd dat het flauwekul was dat ik zo’n kooi wilde. Wat moet je ermee? Neemt ruimte in beslag, ik woon al in een echt huis, ga weg met die oude rotzooi. Dat zijn dingen die ik vaak denk als ik iets eigenlijk graag wil hebben. Ik probeerde dat heel lang en hard te denken en hoopte dat ik het hele vogelhuis-idee los zou laten. Ik stopte met zoeken. En toen, uiteraard toen, verscheen in de verken-pagina van Marktplaats, je weet wel, die pagina die je laatste zoekresultaten onthoudt, dit huis. Héél oud, uit Frankrijk (Picardie om precies te zijn – hier spreekt inmiddels een expert), met een roze voordeur. Het maakte me gelukkig vanaf het moment dat ik het zag. Ik bood nog wat weerstand, keek nog zeker een week naar de plaatjes zonder actie te ondernemen en stuurde toen de verkoopster een bericht. Lang verhaal kort: het huis werd vanuit Drenthe naar Oisterwijk gebracht met een koerier en nu ben ik heel blij.
Ik hou ervan dat het vogelhuis zo oud is, dat er maar één van is en dat het ongetwijfeld een geweldig verhaal heeft, waar ik graag over mag nadenken. Wie maakte het huis, waarom heeft het roze kozijnen en een roze deur en hoe kwam het via Frankrijk in Drenthe terecht en vervolgens bij mij? Als ik ‘s avonds op de bank zit, kijk ik vanuit onze roze kamer naar het huis en denk ik aan de vogels die er ooit in woonden in Frankrijk en al die films en verhalen waar het huis me aan doet denken. Dit huis is voor mij een shortcut naar geluk, oude rotzooi of niet.
Casper maakte het huis een beetje belachelijk. Hij snapt sowieso niets van dit soort dingen. Maar hij zag wel hoe blij het huis me maakte. Dus toen hij (het ongelooflijke toeval) een week nadat mijn huis bezorgd werd op de Oisterwijkse weggeefhoek op Facebook nóg een oud vogelhuis zag, reageerde hij direct en kon ik bij een heel vriendelijke meneer onderstaande antieke kooi op gaan halen. Een renovatieproject waar hij zelf niet aan toe was gekomen, zo noemde hij het. Of ik het huis met liefde wilde restaureren. Dat beloofde ik en ik ruilde deze vogelkooi tegen een groot pak Jumbo koffiepads (kun je dat geloven? Hoe goed is dit verhaal?!). Dit huis is meer een kerk en doet me denken aan de serie ‘Dark’ en Wes Anderson’s ‘Moonrise Kingdom’. Het heeft heuse glas-in-lood raampjes en ongelooflijke details. Ik twijfel nog of ik het moet schilderen, misschien laat ik het wel zo en zet ik er alleen wat led-kaarsjes in (die kat op de foto hieronder is er inmiddels weer uit). Of ik verf het huis in één egale kleur, al vind ik dat jammer van de details. Mocht je er toevallig nog goede ideeën over hebben, dan hoor ik die graag.
I fell in love with the charm of old bird cages and instead of one, I found two amazing cages in one week. These cages reminds me of Wes Anderson’s movies and Stephen King’s stories and are making me very happy in a way that I don’t completely understand but is very pleasant nonetheless.
