Tag Archives | Wolf Jonah

Wolf’s attic & IKEA

15 december 2016

IKEA & Zilverblauw

Onze kinderen vinden niets leuker dan logeren. Bij vriendjes, bij opa en oma én bij elkaar. Vaak kruipen ze ’s middags al in bed, waar ze spelletjes spelen op de tablet of samen een film kijken.

Wolf turned ten (!) years old last November, so we teamed up with IKEA to make his room a bit more teenager-proof. His room is one of the favorite places of our home. Click here to see pictures from his attic in 2011.

IKEA & Zilverblauw

Sinds een tijdje hebben we een IKEA PS slaapfauteuil op de zolderkamer van Wolf staan. Ingeklapt ideaal om op te knuffelen met de kat, uitgeklapt een perfect logeerbed dat niet teveel ruimte inneemt. Voorheen sliepen logee’s op een dun matje of een luchtbed. Niet zo comfortabel en minder gezellig, door het verschil in hoogte. Het nieuwe logeerbed is zo’n succes dat de kinderen ook op gewone doordeweekse dagen komen vragen of we het bed willen uitklappen. Naast slapen blijkt het namelijk ook erg geschikt om op te ‘chillen’, een van Wolf’s favoriete bezigheden.

IKEA & Zilverblauw

We merken echt dat Wolf groter aan het worden is. Zijn kinderkamer verandert langzaamaan in een heuse kamer voor tieners. Steeds meer speelgoed is overbodig omdat hij er niet meer mee speelt. De spullen die hij nog wel gebruikt, stopten we in opbergtassen. Zo kan hij er makkelijk bij, maar is alles ook weer zo opgeruimd als het spelen voorbij is.

IKEA & Zilverblauw

Om de zolder met schuine wanden wat ruimer te doen lijken, hebben we er destijds voor gekozen om zowel de vloer als de wanden van Wolf’s kamer wit te schilderen. Op wit komen eigenlijk alle kleuren goed uit. Het groen van het voetbaldekbed matcht goed met de groentinten van de gymnastiekmat, die naast spelen ook fijn is om je op aan- en uit te kleden. Zo hoef je niet met je blote voeten op de houten vloer te gaan staan.

IKEA & Zilverblauw

Wolf vindt zijn kamer nog steeds de coolste ruimte van het hele huis. Wil je weten hoe zijn kamer er 5 jaar geleden uit zag? Klik dan hier. We voelen ons vereerd dat we de komende tijd mogen samenwerken met IKEA Nederland, hier kun je ons bericht en nog veel meer wooninspiratie vinden. Wens jullie een fijne donderdag!

Wolf & Pjoes

30 mei 2016

Pjoes & Wolf, zilverblauw.nl

Wolf wilde zó graag een poes. Hij zeurde al maanden. Pjoes moest ze heten en hij hoopte dat hij haar zou kunnen knuffelen. Er kwam een Pjoes en het bleek liefde op het eerste gezicht, van beide kanten. Wolf draagt haar als een baby in zijn armen, zij legt liefkozend haar pootje op zijn arm. Vrienden voor het leven.

Wolf wanted a cat so badly, he asked for one for months. He’d name her Pjoes. When we finally decided to actually buy a Pjoes, it was love at first sight between the two of them. Wolf carries her like a baby and she softly puts her paws on his arm. Friends for life, I guess.

Baby’s & blossom

5 april 2016

Bijzonder eigenlijk dat je kinderen altijd je baby’s blijven, hoe groot ze ook worden. Casper en ik hebben het nog steeds over onze baby’s als we het over Wolf en Mus hebben. “Haal jij de baby’s op?”, vragen we aan elkaar als de kinderen ergens moeten worden opgehaald. Klinkt best een beetje gek als het gaat over kinderen die dit jaar 10 (!) en 5 jaar oud worden, maar ik denk dat het niet meer over gaat. In onze hoofden blijven het onze baby’s. Schattige, kleine baby’s.

Casper and I still refer to our children as ‘baby’s’, although the baby stage is years behind us. I guess Wolf and Mus will always be our baby’s, no matter how old they get. Our baby’s developed a strong opinion through the years (or maybe they were born with it and can finally speak up, I guess that’s what happened) and they don’t want me to take their picture as often as before and I respect that. But I was lucky last Sunday: the setting sun was shining through the blossoming trees and both Wolf and Mus collaborated with pleasure. Baby’s & blossom, I love the combination.

De laatste tijd laat ik onze baby’s niet meer zo vaak zien hier, op mijn blog. Ze willen niet zo graag meer op de foto. En ik wil geen moeder zijn die ze dwingt. Liever vier keer per jaar gezellig fotograferen, dan mokkende gezichten. Daarbij vind ik dat ze het volste recht hebben om niet op de foto te willen. Ik wil zelf immers ook nooit. En qua mening zijn het echt geen baby’s meer.

Maar afgelopen zondag wilden ze maar wat graag mee, toen het eigenlijk bedtijd was en ik zag dat de ondergaande zon prachtig door de bloesembomen scheen. Nog gauw even naar buiten! De eerste warme zonnestralen van 2016 en kinderen die al even geen baby’s meer zijn, ik vind het een fijne combinatie.

Ik maakte deze foto’s met m’n Nikon D800e en een 50mm f/1.4 lens. Een tijdje terug voegde ik twee nieuwe workshops basisfotografie toe aan de shop, op een centrale locatie in Utrecht, bij restaurant LE:EN. Er zijn nog een paar plekjes, als je zin hebt om mee te doen kijk dan hier.

Wolf

16 juli 2015

Wolf, by zilverblauw.nl

Wolf was niet de makkelijkste baby. Hij huilde veel, vooral ‘s nachts (wat dat betreft hebben we hem een goede naam gegeven). We bleven ons maar afvragen wat er met hem was, waar hij last van had. De lijst met dingen die we probeerden is lang. Wolf sliep voor het eerst door toen hij drieënhalf was. We waren gesloopt. Ik herinner me mezelf zittend bij de huisarts, radeloos omdat ik niet meer wist hoe we de dagen door moesten komen, zó moe waren we.

Toen Wolf naar school ging, ging het langzaam beter. Hij was duidelijk niet gemaakt om baby te zijn, wilde dingen kunnen en doen, het leven meemaken en ervaren. Nu hij acht is, is het een supermakkelijk, fijn kind. Lief, sociaal en de allerbeste grote broer. Hij doet het goed op school, (de juf noemde hem ‘een creatieve denker’) luistert goed en heeft humor. We zijn zo trots op hem.
Wolf wil liever niet meer dat ik hem veel fotografeer en dat respecteer ik. Ik geloof dat ik dat zelf ook niet zo leuk vond op die leeftijd. Maar soms mag het en vindt hij het zelfs leuk, zoals hier tijdens een lentewandeling. Ik vind het nog elke dag bijzonder, zo’n groot kind hebben. Met een eigen mening en goede ideeën. Het moederschap wordt steeds mooier.

Wolf, by zilverblauw.nl

About having a big child versus having a baby and how proud we are at Wolf. He’s growing up so fast and is such a smart, wise kid. I never thought motherhood would be so surprising.

Wolf, by zilverblauw.nl

Als je deze foto’s ziet, is het toch haast ongelooflijk dat dit nog maar vier jaar geleden is? Geniet van de zon vandaag!

Zonlicht

27 augustus 2014

Mutshave mutsen, by Zilverblauw.nl

You’re not in Wonderland anymore, Alice.

Vanaf deze week draaien we weer mee in het regime en dat valt me zwaar. Hoe zeer ik ook hou van wat de crisis doet met creatieve mensen, ik haat wat het doet met ons onderwijs en onze zorg, waar we als Nederland zo veel jaren trots op konden zijn. Het raakt me wederom meer dan ik had verwacht en ik zou willen. Het licht was vanochtend vroeg al schitterend en ik hoopte de hele dag dat het zo zou blijven, zodat ik nog even naar het bos kon met de kinderen. Gelukkig gebeurde dat.

Mutshave mutsen, by Zilverblauw.nl

De mutsen die Wolf en Mus op hebben, zijn gemaakt door Kelly. Ik vond haar via Instagram, ze haakt de mutsen helemaal zelf, met de hand. Ik hou van dat soort projecten, dus kocht er twee. Haar project heet Mutshave, je kunt er hier meer over lezen als je dat leuk vindt.

Mutshave mutsen, by Zilverblauw.nl

Back in the routine again, the holidays are over and I don’t like it at all. Away from my boys, away from home. The light was so beautiful this morning and I was hoping it would stay that way, so I could go for a walk after work. Lucky me, it did. The beanies our boys are wearing are handmade by Kelly, I discovered her Instagram-account a while ago. I really like this kind of projects, so I bought two beanies for our boys. You can read more about Mutshave here, if you like.

Mutshave mutsen, by Zilverblauw.nl