Tag Archives | zilverblauw

Van laminaat naar neongeel

trap zilverblauw oisterwijk

(English below)

Toen we ons nieuwe huis kochten, was ik over praktisch alle verouderde elementen enthousiast, behalve over de trap. Ik zag legio mogelijkheden om al die oude, kapotte rotzooi om te gaan toveren tot iets moois, maar bij de trap blokkeerde ik. Vanwege een bouwkundige aanpassing in de jaren ’70 was de trap in een soort krap halletje geplaatst. Op de trap was gelamineerd hout geplakt, tegen de muren zat laminaat dat eigenlijk voor de vloer bedoeld is. Het was een soort claustrofobisch uithangbord voor plakhout. Ik kon er zó weinig mee, dat ik er bijna geen foto’s van heb gemaakt destijds. Gelukkig ontdekte ik later onderstaand beeld, dat Mus tijdens een bezichtiging met mijn telefoon had gemaakt.

oude trap zilverblauw

Zo ongeveer het eerste wat we deden toen we de sleutel kregen, was het laminaat van de muren trekken. We waren heel benieuwd naar wat eronder zat, omdat we dachten dat het laminaat tegen de muren gebruikt zou zijn om iets te verbergen. Gelukkig bleek er gewoon gestukadoorde muur onder het laminaat te zitten. Na verwijdering van het laminaat tegen de muur zag de trap eruit zoals hieronder.

Ik had een beetje een hard hoofd in het opknappen van de trap, maar onze schilder Wil, met recht de held van de verbouwing, zag er een uitdaging in. Hij begon met het ‘kaal maken’ van de trap: zoveel mogelijk lijm- en verfresten moesten worden verwijderd. Daarna schuurde hij de trap en begon hij met herstelwerkzaamheden. De trap hoort origineel bij het huis, wat betekent dat ‘ie bijna 100 jaar oud is. Een ingewikkeld klusje dus.

schuren trap Sikkens

Op deze foto’s zie je goed de verschillende lagen verf en lijm die op de trap zaten en hoe beschadigd de trap was.

Toen Wil de tredes geschuurd en opgeknapt had, heeft hij ze in de grondverf gezet. Daarna hebben we een tijdje weinig aan de trap gedaan, omdat we hem dagelijks gebruikten tijdens de verbouwing en al het stof en het zand hem alleen maar verder zou beschadigen. Dit plaatje was de inspiratie voor onze trap, al kon ik me nauwelijks voorstellen dat het daadwerkelijk zo zou kunnen worden. In tegenstelling tot op het plaatje, kozen we een iets lichtere gele kleur die een beetje naar neon zou neigen.

trap herstellen en verven

Toen de grootste werkzaamheden waren afgerond en er gestukadoord was, zag de trap er zo uit. Ons plan begon vorm te krijgen.

trap schuren en verven

Omdat we ervoor kozen om de trap na de verbouwing open te laten en hij een min of meer centrale plek in onze woonkamer heeft, kozen we ervoor om zowel de trap als de muren eromheen te verven. Zo zou er een soort kader ontstaan, dat de trap zou laten opvallen maar tegelijkertijd zou isoleren van de rest van de ruimte. Op onderstaande foto zie je goed wat ik daarmee bedoel. De constructiebalken moeten nog geverfd worden maar je krijgt al een behoorlijk beeld van hoe het er straks uit gaat zien. Wat een metamorfose!

Sikkens verf

De verf die Wil gebruikte, inclusief de kleurcodes:

Muur: Sikkens Alphacryl Pure Mat – Kleurcode: G4.50.80
Trap, grondverf: Sikkens Rubbol BL Rezisto Primer – Kleurcode: G4.50.80
Trap, aflak: Sikkens Rubbol BL Rezisto Satin – Kleurcode: G4.50.80

Sikkens Rubbol BL resisto satin

When we bought our house, I loved almost every old and weary detail. I dreamed about how we would turn this house into our dream home. The old, original staircase was never involved in these dreams. I kind of hated it. It was dark, it was narrow and I hated all the fake, laminated wood. We knew that the staircase would be the centre of our living room, after removing the walls that divided our living room into three small, separated rooms. When I saw this picture on Pinterest, I knew I wanted to do something similar. I choose a somewhat lighter color with a little hint of neon (find the paint we used above). Wil, our fabulous painter, did a marvelous job restoring the old staircase. We’re so happy with the result! 

huis zilverblauw

 

17

WOW! – WOWN!

WOWN! Zilverblauw

Afgelopen maandag ging ik nietsvermoedend aan het werk. Natuurlijk, het was de dag dat de WOWN!-collectie voor het eerst verkrijgbaar zou zijn, maar ik had een aantal afspraken en er was, zoals altijd, genoeg te doen. Al snel had ik echter door dat dit geen gewone maandag zou worden. Het begon al heel vroeg in de ochtend. Ik kreeg berichten van mensen die speciaal ‘s nachts opgestaan waren om de collectie online te bestellen. Die vóór openingstijd al voor een winkel stonden te wachten. Toen ik klaar was met werken en tijd had om mijn telefoon te bekijken, waren er meer dan 1000 berichten. Complimenten, vragen, nog meer vragen en een heleboel reacties van lieve mensen die foto’s van hun aankopen stuurden, of een screenshot van hun online bestellijst. Het was een gekkenhuis.

We hebben lang en hard gewerkt aan WOWN!, maar wat er maandag gebeurde, overtrof onze stoutste verwachtingen (en ook de stoutste verwachtingen van Kwantum, die nog nooit zo’n goede dag in hun online shop draaiden). Casper en ik hebben altijd het gevoel dat we in een niche werken. Dat onze kleurrijke, soms een tikje gewaagde ontwerpen niet voor iedereen zijn en een selecte doelgroep aanspreken. Dat past ook wel bij ons. We doen graag ons eigen ding, maken wat we willen maken en niet per definitie wat zakelijk slim is en houden niet van concessies. Dat onze producten nu op zoveel plekken te koop zijn is al gaaf, maar dat jullie ze ook daadwerkelijk willen hebben en kópen, man, dat is fantastisch. Fantastisch en bizar. En geweldig. Allemaal tegelijk. Echt.

Het is voor ons én voor Kwantum de eerste keer dat we zo’n grote, in Nederland en België verkrijgbare specifieke productlijn neerzetten. Dat betekent dat niet alles vlekkeloos verloopt. Ik krijg berichten dat niet bij alle filialen de producten goed voorradig zijn en een aantal producten zijn wat verlaat, zoals onze grote posters, die volgende week pas verkrijgbaar zijn. We doen ons best, maar zijn behoorlijk overweldigd door het succes. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.

WOWN! team

Ik kan moeilijk in woorden uitdrukken hoe geweldig het is om onze spullen in jullie huizen te zien staan. Ik ben zo trots op Lonneke, op Souraya, Suus en Marlous, op Mariska van Kwantum (die vanaf het begin geloofde in Lonneke’s plan en keihard heeft geknokt om WOWN! bij Kwantum binnen te krijgen. Hierboven rechts op de foto). Daarnaast wil ik ook graag de ‘onzichtbare’ mensen bedanken, die bij Kwantum achter de schermen en in de winkels werken en hun stinkende best doen om alles in goede banen te leiden. Maar vooral wil ik jullie bedanken, de bloglezers en volgers. Ik heb het vaker gezegd maar het is een waarheid die het verdiend om herhaald te worden: zonder jullie geen Zilverblauw. Dankjewel!

Hierboven het digimagazine dat speciaal is uitgegeven ter ere van de lancering. Er staan leuke stylingtips en achtergrondinformatie in.

Vind je het leuk om ons te volgen? WOWN! heeft een site, een Instagramaccount en een Facebookpagina. Klik hier om direct naar de WOWN!-webshop van Kwantum te gaan. Wens je alvast een fijn weekend!

5

Our home through the years

home of zilverblauw.nl

home of zilverblauw.nl

Niets is voor mij zo onlosmakelijk met Zilverblauw verbonden als de inrichting van ons huis. Ons interieur is mijn creatieve speeltuin: ik probeer er dingen uit, verander vaak en als ik iets beu ben, ben ik rigoureus en doe ik het (tijdelijk) weg. Afgelopen week was het stil hier en dat had een reden: ik wil het anders. Ons huis zoals het nu is past niet meer. Tijd voor een frisse wind.

Our home is my playground, which means I change our interior design quite often. I’m making plans for another makeover as we speak, so I thought it would be nice to show you some old photos of what our home looked like in 2010, 2011 & 2013. It’s so funny to see how our taste developed. From a lot of colors and stuff to pastels and even more white. 

home of zilverblauw.nl

Daarom dacht ik dat het leuk was om eens wat oudere plaatjes op te zoeken om te kijken hoe ons huis er vroeger uitzag. Dit vroeger is in 2010 en 2011. Ik vond ook twee foto’s uit 2013 die een leuke overgang laten zien van ons huis toen naar ons huis nu.

home of zilverblauw.nl

Wat me opvalt aan deze foto’s, is dat het door de jaren heen vooral minder kleurrijk en minder vol is geworden in ons huis. Dat is een ontwikkeling die ik ook op andere vlakken herken bij mezelf: ik word steeds minimalistischer. Minder spullen, minder felle kleuren. Steeds meer wit, meer grafische elementen en meer ‘ademruimte’.

home of zilverblauw.nl

Toch zijn er ook spullen die het al jaren in ons huis volhouden. Dat zijn bijvoorbeeld de gele Pols Potten-vaas, de roze vaas uit de PS-collectie van IKEA, het roze buikkastje, de witte vakkenkast en bewust uitgezochte designstukken zoals onze stonestove. Deze spullen vormen als het ware de rode draad en de ruggengraat van onze interieursmaak.

home of zilverblauw.nl

Deze oude foto’s vind ik nog steeds helemaal Zilverblauw, maar toch ook weer niet. Net zoals ik vijf jaar geleden helemaal Anki was en nu nog steeds, maar toch niet meer dezelfde ben. Ons interieur groeit als het ware met ons mee. Leuk is dat.

home of zilverblauw.nl

En nu?
We gaan wat dingen veranderen. Ik heb dankzij mijn fantastische marktplaats-schoonmoeder een industrieel dressoir op de kop getikt (als je me volgt op Snapchat heb je kunnen zien hoe we dat loeizware ding vanuit Antwerpen naar ons huis hebben gekregen dankzij de hulp van mijn schoonbroers, je weet wel, die van de plankjes). Die kast ga ik helemaal opknappen: opnieuw schilderen en geschikt maken om als tv-kast te gebruiken. We gaan ook de vloer opnieuw wit schilderen en daarna met een nieuw blank canvas starten. Het liefst zou ik echt alles omgooien, maar dat is praktisch niet haalbaar.

home of zilverblauw.nl

Geen hele metamorfose dus, (het is geen tv-programma) maar wel wat belangrijke veranderingen. Niets leuker dan bezig zijn met ons interieur. En ja, dat vindt Casper gelukkig ook, al moet ‘ie soms wel even wennen als ik weer eens iets heb bedacht. Ik ga jullie op de hoogte houden. Fijne nieuwe week!

huis zilverblauw-2

huis zilverblauw.nl

home of zilverblauw.nl

home of zilverblauw.nl

Trip down memory lane: photoshoot huis 2010, photoshoot huis 2011.

15

Snorfestival 2015

Snorfestival 2015, by zilverblauw.nl

Het Snorfestival was fantastisch: zonnig, druk en gezellig. Er waren zoveel leuke mensen en te weinig tijd om met ze allemaal te praten. (Sorry!) De boeklancering was leuk en we gingen praktisch zonder boeken naar huis toe, zoveel verkochten we er. Ik ben geraakt door al jullie lieve verhalen en berichtjes. Wat is het toch bijzonder om dit allemaal te mogen maken, het boek, onze spullen, dit blog. Dankjewel!

We had an amazing day at the Snorfestival. Good weather, good people, good food & the presentation of our book couldn’t be better. We almost sold out! It’s amazing to be able to make all of this: the blog, the book, our products. Thanks to you, our readers. I couldn’t take many pictures, but had some wonderful help of other sweet bloggers. You can check out the links below to read & see more. 

Snorfestival 2015, by zilverblauw.nl

Een van de gekste dingen vond ik dat ik zelf nauwelijks foto’s heb kunnen maken, terwijl ik dat normaal natuurlijk altijd doe tijdens dit soort dingen. Cristian maakte deze foto van mij. Ik hou niet zo van foto’s van mezelf, maar deze laat qua houding goed zien hoe leuk het was.

Een aantal lieve collega-bloggers maakte een verslag van het festival, hieronder vind je een lijst die ik de komende dagen regelmatig zal updaten. Als je op de naam van de blogger klikt, kom je meteen bij hun post over het festival. Fijne maandag, wij genieten nog even na!

Mevrouw Knot
Lotjedotje
Lisanne van de Klift
MaandagDaandag
Wimke
Elvera
Entermyattic
Bubblemint
Else
Bubblemint
StudioBabsie
Elske
Nica Chica
EnSuus
Wood & Woolstool
My Daily Teacup
Judith in Wonderland
Toilylu
Joelix
Oh Marie!
Enigheid
Petit Lou
Angeles earth

Heb je ook een blogpost gemaakt over het Snorfestival? Deel de link hieronder in de comments, dan zet ik ‘m in de lijst.

31

vtwonen meet the blogger award

vtwonen meet the blogger award

“Artists are people driven by the tension between the desire to communicate and the desire to hide.” ― D.W. Winnicott

Al eerder schreef ik over mijn haat-liefde verhouding met awards. De stress die het me oplevert versus de trots op wat we hier al meer dan vijf jaar maken en de deuren die zo’n prijs opent in de commerciële wereld, die nog steeds niet zo goed weet hoe om te gaan met creatieve bloggers. De ondernemer (kuch) versus de kunstenaar (kuch) in mij: het blijft ingewikkeld.

Ik ga dus geen mooi verkooppraatje houden over hoe jullie allemaal op me moeten stemmen voor de vtwonen meet the blogger award (hoewel ik het fantastisch vond dat jullie dat de vorige keer zo massaal deden – voel je de controverse?) maar mocht je willen stemmen, dan kan dat via de banner aan de rechterkant of door hier te klikken. Je hoeft geen mailadres achter te laten en wordt niet gespamd met allerlei reclame, alleen klikken is voldoende. Mocht je niet willen stemmen omdat je dat stom vindt of er gewoon geen zin in hebt, voel je niet bezwaard. Dat je hier bent is al genoeg. Zoals ik in het dankwoord van mijn boek schrijf: zonder bloglezers geen Zilverblauw. Dankjewel!

dankwoord boek

Zilverblauw is nominated for a vtwonen meet the blogger award in the category advanced. Of course that’s a great honor, but to be honest these award-things always make me kinda nervous. You can vote for me here, if you like. I still love you as a reader if you don’t vote, or vote for a blog you like better. Just do what makes you feel good. Thanks!

p.s. Wellicht ten overvloede, maar de bovenste foto is natuurlijk een grapje.

11