Navigation

Tag Archives | zilverblauw voor groen

Boomhut, deel I

23 mei 2020

inspiratie boomhut

Boomhutten, of beter gezegd tuinhutten*, hebben altijd een magische aantrekkingskracht op me gehad. Mijn Pinterestborden staan er vol mee. Toen we ons huidige huis gingen bezichtigen en ik de tuin zag, sloeg mijn fantasie direct op hol. Wat een vette boomhut zou je daar kunnen bouwen! Ik verloor mezelf al eens eerder in een dergelijk project, al ging dat om een speelhuisje dat Casper en ik bouwden voor de tweede verjaardag van onze inmiddels dertienjarige zoon Wolf. Het was jarenlang (en is in de zomer nog steeds) een van mijn meest gepinde DIY-projecten. Als ik nu terugkijk, schaam ik me een beetje voor de kwaliteit van het beeld maar hey, het zijn foto’s van meer dan 10 jaar geleden en de digitale wereld verandert snel. Ik herinner me dat ik tijdens het bouwproces van het speelhuisje avonden lang kastanjes zat te rijgen om het huisje te versieren, gordijntjes maakte met de naaimachine en mezelf in plaatselijke winkels rot zocht naar passende accessoires omdat er destijds nauwelijks online winkels waren die verkochten wat ik zocht. Het was, in retrospectief, een mooie tijd.

Onze kinderen werden groter en het speelhuisje raakte uit de tijd, maar mijn liefde voor boomhutten bleef. Binnekort hopen we een nieuwe hut in onze tuin te gaan bouwen. Voor de kinderen, om in te logeren met elkaar en met vriendjes, maar ook voor mij en Casper. Ik wil de hut losjes baseren op zogenaamde ‘A-frame cabin’ vakantiehuisjes, die schattige driehoekige huizen die me doen denken aan films van Wes Anderson. Het is de bedoeling dat we met vieren in de hut kunnen overnachten en dat er Wi-Fi en stroom is, zodat we er ook kunnen werken als we dat willen (en de kinderen er kunnen gamen, want dat is wat kinderen tegenwoordig willen, laat ik eerlijk zijn).

tuin voor de boomhut

De plek waar de boomhut moet komen, voordat we met de verbouwing van onze tuin begonnen.

Ik had héél veel geluk en vond een gratis tweedehands huisje, dat we kunnen gebruiken als basis. Het huisje staat alleen ergens in een tuin best ver weg en moet nog worden afgebroken, dus het blijft even spannend of dat daadwerkelijk gaat lukken. Tot die tijd vermaak ik me met het maken van moodboards zoals dat hierboven het het speuren naar inspiratie op Pinterest. Niks mis met voorpret, toch?

*Ik gebruik de term ‘boomhut’, maar in feite volstaat de term ‘A-frame in de tuin’ beter. Het liefst zou ik heel hoog in een daadwerkelijke boom iets bouwen, maar ondanks dat we een relatief grote tuin hebben vrees ik dat zowel de gemeente als onze buren daar niet gemakkelijk mee akkoord zullen gaan. Onze boomhut zal dus meer een tuinhut worden.

p.s. een aantal van de plaatjes die ik gebruikte in de collage hierboven komen van Pinterest. Helaas heb ik niet van allemaal de juiste bron kunnen achterhalen. Weet jij de bron wel? Laat het me weten, ik geef graag de juiste credits. De bronnen die ik wel heb kunnen herleiden zijn die van de Print Moonrise Kingdom, Bijl, lamp, handschoenen en klompen van Weltevree, en van de ‘Make time for the great outdoors’ afbeelding heb ik kunnen vinden dat de maker ‘IAMTHELABS’ heet, maar ik heb er geen link van kunnen vinden. Leuk detail om mee af te sluiten: het roze bloemenprintje rechtsboven in de collage is van vintage behang, waarvan ik toevallig twee rollen vond toen ik op kringloopjacht was met Marlous. Dat behang hoop ik dus daadwerkelijk te gaan gebruiken in de boomhut. Wens je een fijne dag!

7

Familie boomklever

10 mei 2020

Soms, als ik slechte berichten over de natuur en het milieu lees, heb ik het gevoel dat het allemaal zinloos is. Dat het niet uitmaakt dat we bewuster omgaan met plastic, vlees, brandstof, omdat het allemaal tóch een verloren zaak is. Maar gisteren en vandaag gebeurde er iets wat me hoop gaf. En omdat er al slecht nieuws genoeg is, hier een hoopvol bericht over twee boomklevers.

boomklever nestkast

In onze tuin woonde al een tijdje een boomklever. Boomklevers lijken een beetje op Zorro. Ze hebben een streep die van hun nek tot hun snavel loopt. Ze danken hun naam aan het feit dat ze heel gemakkelijk zowel naar boven als naar beneden kunnen kruipen over boomstammen. Het zijn grappige en brutale vogeltjes.

Op verschillende plekken in onze tuin hangen nestkastjes. Het nestkastje op de foto was ooit bedoeld voor meesjes. Vorig jaar zat er een koppeltje koolmezen in. In de winter kwam er echter een specht die het gat van het kastje vakkundig groter pikte, waardoor er voor het nestkastje dit seizoen vooralsnog weinig animo was. Casper was al van plan om het weg te halen en een nieuwe op te hangen.

Als je me volgt op Instagram, heb je misschien gezien dat we een vijver aan het aanleggen zijn (zal daar later hier op mijn blog meer over vertellen). Casper wilde de vijver graag afwerken met leem, omdat dat een natuurlijk product is en we hadden gehoord dat het veel voordelen zou hebben voor planten en dieren. Afgelopen vrijdag bracht hij de leemlaag rond de vijver aan. Gisteren (zaterdag) zagen we de boomklever ineens heel fanatiek aan het werk. Hij pikte steeds beetjes leem op en bracht die naar het nestkastje. Onze boomklever had een partner én een woning gevonden!

Fanatiek gooide het koppeltje eerst de resten van het koolmezennest naar buiten. Daarna begonnen ze met wat boomklevers het liefste doen als ze een nest bouwen: metselen. Het gloednieuwe leem van onze vijver bleek ideale specie. Met het leem metselden ze de door de specht gesloopte opening van het nestkastje precies op hun formaat. Ze werkten de hele dag door, vlogen af en aan met leem en later met ander nestmateriaal zoals boomschors.

Na een dag metselen zie je het resultaat hieronder. Een prachtig nest, precies op maat. Aan de binnenkant vast nog mooier dan van buiten. Wij zijn niet de enigen die blij zijn met onze nieuwe vijver.

In en om onze tuinen (en ‘onze’ staat in dit geval voor iedereen met een tuin of zelfs balkon) wonen vaak veel meer dieren dan we denken. Elk stukje natuur dat we koesteren of creëren helpt deze dieren, en alle kleine beetjes helpen, zo werd ik me dit weekend weer bewust. Op grote schaal heb je als individu misschien niet veel invloed, maar dat wil niet zeggen dat je invloed op kleine schaal niet groots kan zijn. Zo kan bijvoorbeeld een drinkgelegenheid (een simpele bak water of bijvoorbeeld een klein vijvertje) voor vogels en insecten in de zomer het verschil maken. Kunnen een aantal bloeiende planten in je tuin of op je balkon de bijen en vlinders helpen. Als we met z’n allen een beetje doen, doen we samen heel veel!

nest boomklever

Ik hoop natuurlijk dat de boomklevers eitjes gaan leggen en we straks babyboomklevers hebben. Op Instagram zal ik regelmatig een update plaatsen. Wens je een fijne nieuwe week!

Related

12

Zilverblauw voor Groen #1

18 april 2020

Het huis dat uiteindelijk het onze werd stond in 2017 al een hele tijd te koop voordat wij het kochten. Dat was in die tijd in Oisterwijk best bijzonder. Ons huis ligt vlakbij het centrum, is ruim en heeft een relatief groot perceel van 1205m2. De reden dat het moeilijker verkocht, was dat het geheel behoorlijk verwaarloosd was. Aan het huis zelf moest veel gebeuren en aan de tuin was decennialang niks gedaan. Je had er een beetje moed (of naïviteit) voor nodig om dit huis te kopen. Casper en ik werden er smoorverliefd op, vooral omdat we zoveel mogelijkheden zagen in alle ruimte in en om het huis. Oké, het zou een enorm project worden, maar we zouden de tijd nemen om er iets moois en eigens van te maken.

Het woonhuis verbouwden we uiteindelijk in acht maanden tijd, terwijl we in de aanbouw, die nu onze studio is, woonden (zie hier hoe dat eruit zag). Ondertussen maakten we alvast plannen voor het opknappen van de studio en tuin. Casper, opgeleid natuurgids en enorme natuurliefhebber, had direct allerlei wilde plannen met de tuin. Ik wilde eigenlijk maar vier dingen: een boomhut, kippen, een Dutchtub (a girl can dream) en eekhoorns (ik had geluk, want die eekhoorns bleken er al te wonen).

tuin zilverblauw - voor

De tuin was volledig overwoekerd toen we het huis kochten. Het was een bos geworden. Dat klinkt leuk (en dat was het zeker), maar het betekende ook dat er helemaal geen zon kwam. De beplanting was eentonig en in feite was de tuin niet bruikbaar. Er waren geen verharde paden of plekken om te zitten, het was een oerwoud van planten en bomen zonder lijn of visie.

Op de foto hierboven zie je mijn moeder en oudste zoon Wolf in het voorjaar van 2018, ze zoeken paaseieren. Op de foto hieronder het eerste plekje in de tuin dat we ‘open’ hadden gemaakt zodat we er onze buitenoven neer konden zetten om pizza’s te bakken.

Er moest een hoop gebeuren om de tuin leefbaar te maken. Ons vorige huis had een heel gemiddelde tuin, dus we waren niet bepaald experts. Dat de monumentale beuk moest blijven was direct duidelijk, en alle andere mooie grote bomen ook, maar wat doe je met compleet uit de klauwen gegroeide hazelaars en zaailingen die inmiddels 8 meter hoog waren geworden? In de tuin stond ook een kerstboom op een heel onhandige plek. Die hadden de vorige bewoners waarschijnlijk geplant na hun eerste kerst hier: toen we hem omhakten, telden we 27 jaarringen.

De afgelopen twee jaar werkten we er samen met vrienden en bekenden hard aan om overzicht te creëren in de overwoekerde tuin. We snoeiden, kapten dode bomen en kleinere bomen op onhandige plekken, ruimden heel veel op (we vonden van alles in de tuin, van een lantaarnpaal tot een betonnen leeuw, heel veel glasscherven, puin, dakpannen, een kogel van een gevechtsvliegtuig uit de tweede wereldoorlog, twee vijvers waarvan we niet wisten dat ze er waren, sporen van een oude moestuin, bestrating onder een humuslaag, de lijst is eindeloos) en braken oude schuurtjes, een fietsenhok en een veranda af. Het meeste hout dat we zaagden, bewaren we nu in ons zelfgebouwde houthok, waarvan je een stukje ziet op de foto hieronder.

bovenaanzicht tuin

Al dat werk zorgde ervoor dat de tuin er vorige maand zo uitzag als op de foto’s hierboven en hieronder. Kaal, maar overzichtelijk. Klaar om ons masterplan tot uitvoering te brengen. Komende week een nieuw bericht met daarin foto’s en een update over de stand van zaken nu.

Wens je een fijn weekend!

Related

7

Onze nieuwe kippen

5 april 2020

Mus en kip

Dit weekend was het eindelijk zover: we haalden onze nieuwe kippen op. Als je dit blog al langer leest, al heel veel langer moet ik zeggen, dan weet je misschien nog dat we al eerder kippen hadden. Bij ons vorige huis hadden we een heel gemiddelde tuin en achterin die tuin woonden 3 kippetjes in een prachtig hok, dat Casper voor ze bouwde. Ik miste het om kippen te hebben. Kippen zijn gezellig, slim en leuk. Daarnaast eten ze al het eten op dat je over hebt en geven je in ruil daarvoor verse eieren, die zoveel lekkerder zijn dan supermarkteieren dat je nooit meer anders wil.

zilverblauw voor groen

In de maanden die we gebruikten voor de planning van onze tuin, waar het kippenhok ook onderdeel van uitmaakte, dachten we na over wat voor kippen we wilden. Toen ik een bericht op Instagram kreeg over het initiatief ‘Red een legkip’ en op hun site keek, was ik verkocht. ‘Red een legkip’ koopt legkippen op die door de industrie worden afgedankt. Ze zijn niet ziek of oud, maar niet langer voldoende economisch rendabel. Dat betekent dat ze eieren leggen die te groot zijn om in een doosje te passen, de eierschaal van hun eieren niet gelijkmatig genoeg is of ze nét niet genoeg eieren leggen. Normaliter gaan deze kippen naar de slacht om er kippensoep van te maken. Een klein percentage* van de kippen wordt gered door ‘Red een legkip’ en mag de rest van haar kippenleven leven als een echte kip, iets wat in de kippenindustrie niet of nauwelijks mogelijk is.

Kippen hebben ongeveer een vierkante meter per stuk nodig om lekker hun gang te kunnen gaan. De gemiddelde vleeskip in Nederland deelt die vierkante meter met -schrik niet- 19 soortgenoten. De gemiddelde legkip met 8. Als je naar onze nieuwe aanwinsten kijkt, zie je heel goed wat het gevolg is van die overbevolking in kippenstallen. Vanwege het gebrek aan ruimte gaan de kippen elkaar te lijf, waardoor de meeste nog maar amper veren hebben. Een gezonde kip, die goed in haar veren zit, heeft geen witte plekken in haar verenkleed. Onze kippen zien er nog relatief goed uit, omdat ze al even hebben kunnen aansterken bij een van de opvangplekken van ‘Red een legkip’. Toch zie je nog goed wat het gevolg is geweest van hun leven in de industrie.

Kippen zijn lieve, sociale dieren. Ze houden van zonnebaden, van kuilen graven waar ze lekker in gaan liggen (dat zie je op de foto hierboven) en de meeste zijn erg makkelijk tam te maken. De verzorging van kippen is niet moeilijk en in ruil voor je zorgen krijg je, afhankelijk van het soort kippen dat je hebt, bijna elke dag een ei. Dat de kippen van tegenwoordig zoveel eieren leggen is voor ons mensen fijn, maar voor een kip is het vreselijk. Ter vergelijking: in 1930 legde een legkip bij een boer 116 eieren in een jaar tijd. Nu is de gemiddelde legkip zó doorgefokt dat ze in een jaar 320 eieren legt. Dat is roofbouw op een kippenlijf. Na ongeveer 50 tot 70 weken voortdurend eieren leggen in de industrie krijgen de meeste kippen last van verminderde weerstand, slijtage en/of uitputting en worden ze door de boer verkocht als soepkip. Geen enkele kip uit de industrie wordt over het algemeen ouder dan 2 jaar, en dat terwijl een kip eigenlijk gemakkelijk 5 tot 10 jaar oud kan worden.

We hopen dat we onze kippetjes nog een fijn leven kunnen geven. Allemaal verzonnen we een naam voor één van de kippen en nu heten ze Snoopy, Berta, TikTok en Marie. Dat we nog maar lang van ze mogen genieten!

*De mevrouw van de kippenopvang vertelde dat onze kippen van een boerderij komen waar 60.000 kippen wonen. Van die 60.000 kippen kan ‘Red een Legkip’ er ongeveer 200 redden, de rest gaat naar de slacht. Ik vind het verschrikkelijke cijfers.

p.s. Op de hoogte blijven van de avonturen van Snoopy, Berta, TikTok en Marie? Op Instagram hebben ze hun eigen highlight waar ik regelmatig foto’s en filmpjes zal delen.

Related

9